ความพยายามของภาครัฐต่อการควบคุมบทบาทสื่อมวลชนให้อยู่ในขอบเขตจำกัดบางอย่าง ด้วยการออกกฎหมายพิเศษครอบงำไว้ แต่กลับแสร้างใช้ชื่อตรงข้ามว่า ร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองสิทธิเสรีภาพ ส่งเสริมจริยธรรม และมาตรฐานวิชาชีพสื่อมวลชนนั้น ยังคงเป็นประเด็นสำคัญที่คนทำอาชีพสื่อพยายามตะโกนดังๆ บอกคณะผู้มีอำนาจว่า สิ่งนี้ไม่เพียงเป็นการลิดรอนสื่อ แต่เป็นการครอบงำคนทั้งประเทศอย่างที่ไม่ควรจะทำ

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อทำการศึกษาข้อมูลพื้นฐานแนวคิดหลักการและทฤษฎีทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการจัดตั้งองค์กรวิชาชีพสื่อมวลชน ตลอดจนศึกษากฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการจัดตั้งองค์กรสื่อมวลชนในต่างประเทศ และประเทศไทย นอกจากนนี้ยังได้ศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับการจัดตั้งองค์กรของสื่อมวลชนในประเทศไทย เพื่อที่จะศึกษาและเสนอแนะแนวทางการแก้ไขที่เหมะสมในกับประเทศไทยในการแก้ไขปัญหา ที่เกิดขึ้นจากการจัดตั้งองค์กรวิชาชีพสื่อมวลชน ให้มีประสิทธิภาพ และสามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างยั่งยืนสืบต่อไป โดยวิธีการศึกษาแบ่งออกเป็นทั้งหมดด้วยกันอยู่ 2 ส่วน คือ ...

เมื่อการเมืองในยุค 4.0 ถือเป็นมิติใหม่แห่งการเปลี่ยนแปลง จากโลกอะนาล็อกมาสู่ยุคดิจิทัล แน่นอนว่ารูปแบบการใช้"สื่อ"ย่อมต้องเปลี่ยนแปลงภายใต้การปรับตัวเพื่อ"ปรับทัพ"ของผู้เล่นทุกคน

พลิกโฉมสื่อรูปแบบใหม่จาก"สื่อกระดาษ" ก้าวไปสู่รูปแบบ "บนโลกออนไลน์" ตามบริบทการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่ยุคสมัย "โลกยุคดิจิทัล" ที่ถูกเรียกว่า "โซเชียลมีเดีย" การสื่อสารไร้พรมแดน ทำให้พฤติกรรมการบริโภคข้อมูลข่าวสารประชาชนเปลี่ยนไป ปรับสู่โลกออนไลน์มากขึ้น

การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อทราบว่าบรรดาสื่อมวลชนที่พบในท้องถิ่นชนบทปัจจุบันมีบทบาทต่อการพัฒนาชนบทมากน้อยเพียงใด โดยศึกษาว่าสื่อมวลชนแต่ละประเภทมีเนื้อหาสาระอันเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาชนบทมากน้อยเพียงใด มีลักษณะการเข้าถึงชนบทมากน้อยเพียงใด และมีความสัมพันธ์ระหว่างการมีเนื้อหาสาระอันเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาชนบท และการมีลักษณะการเข้าถึงชาวชนบทอย่างไร โดยศึกษาสื่อมวลชน หนังสือพิมพ์ วิทยุ และภาพยนตร์กลางแปลง และจากการศึกษาผู้วิจัยได้ให้ข้อเสนอแนะดังนี้