ปัญหาความผันผวนของราคาสินค้าเกษตรที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้เป็นปัญหาใหม่ แต่เป็นปัญหาที่เรา (หรือเกษตรกร) ต้องเผชิญอยู่แล้ว และเกษตรกรโดยส่วนใหญ่ก็มีขีดความสามารถที่จำกัดในการรองรับจัดการกับปัญหาดังกล่าว การดำเนินมาตรการช่วยเหลือเกษตรกรที่ผ่านมานั้น ยังขาดประสิทธิภาพและประสิทธิผลอยู่มาก เพราะการให้ความช่วยเหลือที่ผ่านมายังไม่ปรากฏผลอย่างชัดเจน

ถ้าหากวิเคราะห์พฤติกรรมของเกษตรกรไทย โดยเปรียบเทียบกับทฤษฎีด้านการลงทุน จะพบว่า เกษตรกรไทยส่วนใหญ่จะตรังกับผู้ลงทุนประเภทที่ 2 คือ ผู้เป็นกลางกับความเสี่ยง เพราะเมื่อเกษตรกรจะตัดสินใจปลูกอะไร ก็จะสนใจที่ราคาตลาดของสินค้าเกษตรนั้นเพียงมิติเดียวเป็นหลัก ตามทฤษฎีแล้วก็คือผู้ที่ไม่ได้มีเหตุผลในเรื่องการตัดสินใจ ผลที่ตามมาก็คือการเปลี่ยนการเพาะปลูกไปตามสถานการณ์ราคาของสินค้าเกษตรในแต่ละช่วงเวลา