การบริหารการเงินของธนาคารแห่งประเทศไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มุ่งที่จะศึกษาว่าธนาคารแห่งประเทศไทยมีบทบาทบริหารงาน ช่วยแก้ปัญหาเกี่ยวกับเงินทุนพัฒนาสำหรับเอกชนในระยะพัฒนาเศรษฐกิจอย่างไรบ้างในการสนับสนุนเกื้อกูลให้มีแหล่งทุนที่เอกชนจะกู้ยืมไปลงทุนได้โดยสะดวก

ธนาคารแห่งประเทศไทย เช่นเดียวกับธนาคารในประเทศด้อยพัฒนาและประเทศที่กำลังพัฒนาอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศในภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ธนาคารเหล่านี้ยังคงประสบปัญหาต่าง ๆ ซึ่งทำให้การบริหารงานต้องล้าหลังและขาดประสิทธิภาพ ในประเทศไทยกฎหมายเกี่ยวกับธนาคารแห่งประเทศไทยไม่ได้ให้อำนาจธนาคารในการที่จะช่วยส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจได้อย่างเต็มที่ ยิ่งกว่านั้นระเบียบข้อบังคับต่าง ๆ ในการบริหารงานยังคงล้าสมัยไม่มีการกำหนดโครงการ ไม่มีการควบคุม และทำให้ธนาคารไม่สามารถนำมาตรการต่าง ๆ ที่ใช้อยู่ในประเทศอื่น ๆ มาปรับใช้ในประเทศของตน ผู้เขียนได้เสนอแนะว่ากฎหมายเกี่ยวกับธนาคารแห่งประเทศไทยควรจะได้มีการปรับปรุงแก้ไขให้ทันกับความต้องการทางเศรษฐกิจ และจะต้องอำนวยผลในด้านเสริมสร้างเพิ่มพูนยิ่งขึ้นกว่าปกติเพื่อสร้างสรรและช่วยให้ประเทศและประชากรพ้นสภาพด้อยพัฒนาโดยเร็ว ขอบเขตในการแก้ไขกฎหมายได้แก่การแก้ไขเกี่ยวกับอำนาจหน้าที่ความเป็นอิสระ ระบบกรรมการของธนาคารกลาง สำหรับข้อเสนอแนะในเรื่องอื่น ได้แก่การสร้างเสริมและสร้างสรรเพื่อประโยชน์ต่อการลงทุน ในเรื่องนี้ผู้เขียนเสนอว่าธนาคารควรจะได้สนับสนุนเกื้อกูลทางบุคคลและวิชาการ และควรจะสร้างสรรและควบคุมทางการเงิน กล่าวคือ ช่วยปรับปรุง จัดตั้ง และช่วยออกทุนหรือหาทุนให้โดยให้กู้เพิ่มเติม รับซื้อหุ้นกู้ และใช้อำนาจหน้าที่ควบคุมจัดสรรเงินจากสถาบันเงินออมต่าง ๆ ให้มาร่วมทุนหรือให้กู้ยืมอีก และเสนอแนะให้รัฐบาล รัฐวิสาหกิจ และองค์การบริหารท้องถิ่นรูปต่าง ๆ นำเงินมาฝากไว้ที่สถาบันเงินทุน ซึ่งทำหน้าที่แจกจ่ายทุนเพื่อการพัฒนา นอกจากนี้ผู้เขียนยังเห็นว่าควรจะมีมาตรการในการควบคุมทางการเงินเพื่อลงทุน ซึ่งการควบคุมนี้ส่วนใหญ่หมายถึงการควบคุมธนาคารพาณิชย์ และในประการสุดท้ายก็คือ ธนาคารกลางควรจะริเริ่มจัดให้มีการวิจัยทางการเงินเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจของไทย.