ทัศนคติในทางพัฒนาของผู้นำท้องถิ่น : ศึกษาเฉพาะกรณีอำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา

Abstract

วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มุ่งค้นความจริงเกี่ยวกับทัศนคติในการพัฒนาของผู้นำท้องถิ่น เพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่าทัศนคติของผู้นำท้องถิ่นยังเป็นทัศนคติของประชาชนในสังคมแบบกึ่งพัฒนา และการศึกษาย่อมทำให้ทัศนคติของบุคคลมีลักษณะพัฒนาแล้วมากขึ้น

ผู้เขียนได้กำหนดขอบเขตของการศึกษาโดยศึกษาถึงสภาพสังคมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สถานภาพของผู้นำท้องถิ่นและเนื้อหาของทฤษฎีพัฒนาการของศาสตราจารย์ เฟรด ดับบลิว ริกกส์ โดยสังเขป ในขั้นต่อไปได้ศึกษาถึงทัศนคติของผู้นำท้องถิ่นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างคตินิยมทางเศรษฐกิจกับคตินิยมอื่น ๆ เกี่ยวกับเกียรติภูมิของอาชีพ การซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้า การช่วยเหลือซึ่งกันและกันในทางเศรษฐกิจและการกู้หนี้ยืมสิน รวมตลอดจนทัศนคติเกี่ยวกับปัญหาต่าง ๆ ในทางเศรษฐกิจ ในด้านทัศนคติทางสังคมนั้นได้ศึกษาถึงทัศนคติเกี่ยวกับคุณค่าของบุคคล อิสรภาพของบุคคล รวมทั้งทัศนคติเกี่ยวกับความเชื่ออื่น ๆ ที่สำคัญ ในด้านทัศนคติทางการเมืองได้ศึกษาทัศนคติเกี่ยวกับฝ่ายที่มีอำนาจทางการเมือง ฐานะของประชาชนในทางการเมือง ทัศนคติเกี่ยวกับนโยบาย สิทธิและหน้าที่ในทางการเมือง รวมทั้งปัญหาที่เกี่ยวกับกระบวนการทางการเมืองในท้องถิ่น ในด้านทัศนคติทางบริหารนั้น ได้ศึกษาเกี่ยวกับอำนาจส่วนตัวและอำนาจตามกฎต่าง ๆ ของข้าราชการ ความเชื่อต่าง ๆ ในวงการบริหาร ความรับผิดชอบของข้าราชการต่อกฎต่าง ๆ รวมตลอดถึงทัศนคติเกี่ยวกับการบริหารในท้องถิ่น จากการศึกษาทัศนคติด้านผู้นำดังกล่าว ผู้เขียนให้ข้อเสนอเพื่อปรับปรุงและพัฒนาทัศนคติของผู้นำท้องถิ่นบางประการ คือ.-

1. การศึกษาควรให้ความรู้แก่ผู้นำท้องถิ่นและประชาชนท้องถิ่นหนักไปทางที่ใช้ประยุกต์ได้ทันที เช่น การฝึกอบรมทางอาชีพ และความรู้อื่น ๆ ที่จำเป็นตามสถานภาพของผู้นำท้องถิ่น พร้อมกับให้ความรู้ในหน้าที่ ๆ ได้กระทำอยู่แล้วด้วย.

2. สื่อมวลชน ควรมีวิธีการเพื่อให้ผู้นำท้องถิ่นซื้อเครื่องรับวิทยุ หนังสือพิมพ์ และนิตยสารดี ๆ ได้สะดวก ราคาถูกและควรจะได้มีการแนะวิธีใช้เครื่องรับวิทยุให้เป็นประโยชน์มากที่สุด

3. ทัศนศึกษา ควรส่งเสริมให้ผู้นำท้องถิ่นเดินทางเข้าชมการดำเนินงานและกิจกรรมต่าง ๆ ในถิ่นที่เจริญ หรือชมการดำเนินของสถาบัน โรงงาน กิจกรรม หรือสถานที่ทดลอง สถานศึกษาต่าง ๆ.

4. การเผยแพร่ศีลธรรมและการส่งเสริมให้มีการปฏิบัติตามหลักศีลธรรม ผู้เขียนเสนอให้ปรับปรุงการเผยแพร่ศาสนาให้ทันสมัยขึ้น ควรมีวิธีการเผยแพร่หลักศีลธรรมที่จำเป็นแก่การดำเนินชีวิตประจำวัน รวมทั้งหลักส่งเสริมความสงบเรียบร้อย.