มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลของเด็ก บนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ศึกษาปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิเด็กกรณี ข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตตามพระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิเด็ก พ.ศ. 2546 และศึกษาแนวทางการให้ความคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตของ ประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศแคนาดารวมทั้งวิเคราะห์ปัญหาและอุปสรรคทางกฎหมายและ แนวทางเกี่ยวกับมาตรการในการคุ้มครองมูลส่วนบุคคลของเด็กบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต พระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิเด็ก พ.ศ. 2546 นี้มีบทบัญญัติที่เกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิ เด็ก ในด้านต่างๆ สอดคล้องรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 ซึ่งได้กาหนดให้รัฐมีหน้าที่ใน การคุ้มครองสิทธิเด็กเพื่อให้เด็กได้มีชีวิตรอดและดารงชีวิตในสังคมได้อย่างปลอดภัยปราศจากการ ปฏิบัติอันไม่เป็นธรรม การละเมิดสิทธิเด็กและได้รับการพัฒนาทางด้านร่างกาย จิตใจ และสติปัญญา แต่ในปัจจุบันปัญหาการละเมิดสิทธิเด็กจากบุคคลที่แสวงหาประโยชน์จากเด็ก ปัญหาเด็กถูกล่อลวงไป ล่วงละเมิด ปัญหาการก่ออาชญากรรมขึ้นกับเด็กเป็นปัญหาที่ยังเกิดขึ้นในสังคมไทยโดยปัญหาต่างๆที่ เกิดขึ้นกับเด็กนั้นส่วนหนึ่งเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นจากการใช้อินเทอร์เน็ตเป็นสื่อในการเข้าถึงตัวเด็กซึ่ง นับเป็นภยันตรายร้ายแรงสาหรับเด็กที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข จากการศึกษาพระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิเด็ก พ.ศ. 2546 ยังมีข้อจากัดเกี่ยวกับบทบัญญัติ ของกฎหมายตามมาตรา 27 ในการให้ความคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กซึ่งยังไม่ครอบคลุมถึง ข้อมูลส่วนบุคคลบนอินเทอร์เน็ตทาให้เจ้าของเว็บไซต์หรือผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตทาการจัดเก็บ ประมวลผล นาไปใช้หรือเผยแพร่ข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กที่เข้าบริการอินเทอร์เน็ตโดยไม่ได้รับ อนุญาตโดยกระทาในลักษณะที่อาจจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อเด็กหรือเพื่อแสวงหาประโยชน์อันมิ ชอบด้วยกฎหมาย โดยที่กฎหมายก็ไม่มีการกาหนดความรับผิดแก่ผู้กระทาการจัดเก็บประมวลผล ข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตไว้แต่โดยตรง อีกทั้งการใช้อานาจของพนักงาน เจ้าหน้าที่ตามกฎหมายก็ยังไม่มีความชัดเจนไม่มีคณะกรรมการที่เข้ามาทาหน้าที่โดยตรงมีเพียง กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เท่านั้นที่รับผิดชอบการปฏิบัติตามกฎหมาย มาตรการดังกล่าวจึงไม่มีความเหมาะสมที่จะนามาเพื่อคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กบนเครือข่าย อินเทอร์เน็ต เมื่อกฎหมายมีมาตรการที่ไม่ครอบคลุมไม่มีความชัดเจนในการคุ้มครองสิทธิในข้อมูลส่วน บุคคลของเด็กบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตทาให้ข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กถูกจัดเก็บประมวลผล ถูก นาไปใช้หรือเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นผลให้ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเด็กไม่ได้รับการแก้ไขและ มีปริมาณเพิ่มมากขึ้นในทุกๆ ปี ด้วยเหตุของการจัดเก็บประมวลผลดังกล่าว ผู้ศึกษาจึงเห็นควรจะปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546 ในส่วนหลักเกณฑ์และความรับผิดในมาตรา 27 เพื่อบังคับใช้ให้ครอบคลุมถึงข้อมูลส่วนบุคคลของเด็กทั้งในส่วนข้อมูลทั่วไปและข้อมูลบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเพื่อให้เด็กได้รับความปลอดภัยและได้รับความคุ้มครองอย่างแท้จริง สุดท้ายเพื่อให้การนาบทบัญญัตินี้สามารถนำไป ปรับใช้ให้เป็นไปในแนวทางและมาตรฐานเดียวกัน