ปัจจัยที่ส่งผลต่อสิ่งแวดล้อมของพื้นที่ชุ่มน้ำสำคัญระหว่างประเทศ : กรณีศึกษา พื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม
Files
Publisher
Issued Date
2014
Issued Date (B.E.)
2557
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
198 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
Other identifier(s)
b186354
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
ณัฐวัฒน์ โต๊ะงาม (2014). ปัจจัยที่ส่งผลต่อสิ่งแวดล้อมของพื้นที่ชุ่มน้ำสำคัญระหว่างประเทศ : กรณีศึกษา พื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม. Retrieved from: http://repository.nida.ac.th/handle/662723737/3301.
Title
ปัจจัยที่ส่งผลต่อสิ่งแวดล้อมของพื้นที่ชุ่มน้ำสำคัญระหว่างประเทศ : กรณีศึกษา พื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม
Alternative Title(s)
Factors affecting the wetland environment in a ramsar site : a case study of Don Hoi Lord, Samutsongkram
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงคหลัก คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพปญหาสิ่งแวดลอมของพื้นที่ชุมน้ำดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม ซึ่งเปนพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสําคัญระหวางประเทศ หรือแรมซารไซต (Ramsar Site) 2) เพื่อวิเคราะหปจจัยที่สงผลตอสิ่งแวดลอมของพื้นที่ชุ่มน้ำสําคัญระหวางประเทศ ดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม และความสัมพันธของแตละปจจัย คือ แรงขับเคลื่อน แรงกดดัน สถานการณ ผลกระทบ และการตอบสนอง 3) เพื่อนําผลการศึกษาของปจจัยที่สงผลตอสิ่งแวดลอมพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงครามไปสูขอเสนอแนะแนวทางการแกไขปญหาตามแนวทางการพัฒนาที่เหมาะสมอยางยั่งยืนตอไปการศึกษาวิจัยครั้งนี้เปนการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ศึกษาเฉพาะในพื้นที่ของ 4 ตําบล คือ ตําบลบางจะเกร็ง ตําบลแหลมใหญ ตําบลบางแกว ตําบลคลองโคน อําเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม ที่ประกาศเปนเขตพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสําคัญระหวางประเทศ จากการศึกษา พบวา ปจจัยเชิงลบที่เปนจุดเริ่มตนสําคัญของสภาพปญหาสิ่งแวดลอมพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด คือ ปจจัยแรงขับเคลื่อน (Drivers) ประกอบดวย 1) การเติบโตทางเศรษฐกิจบริเวณพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด โดยการเพิ่มขึ้นของจํานวนโรงงานอุตสาหกรรมบริเวณรอบๆพื้นที่ และประมงเชิงพาณิชย 2) การคอยๆเพิ่มขึ้นของจํานวนประชากรในพื้นที่และประชากรแฝง 3) การเติบโตของธุรกิจทองเที่ยว 4) การสรางเขื่อนขนาดใหญ สิ่งเหลานี้เปนตนเหตุใหเกิดปจจัยแรงกดดัน (Pressures) ที่กอใหเกิดการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดลอมของพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด ไดแก 1) การบุกรุกปาชายเลนเพื่อเลี้ยงกุงกุลาดําจนพื้นที่ปาชายเลนลดลง พรอมกับความเสื่อมโทรมลง 2) เกิดมลภาวะ คุณภาพน้ำอยูในเกณฑ์ต่ำ คาเฉลี่ยเกินมาตรฐาน ซึ่งอาจสงผลกระทบตอการนํามาใชอุปโภค - บริโภค มีปญหาการเพิ่มขึ้นของปริมาณขยะมูลฝอย การทิ้งขยะลงแมน้ำสงผลตอสัตวน้ำ 3) การใชประโยชนจากพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอดเกินกวาความสมดุลตามธรรมชาติและศักยภาพของพื้นที่ แรงกดดันที่เกิดขึ้นไดนําไปสูปจจัยสถานการณ (States) สิ่งแวดลอมของพื้นที่ ดังนี้ 1) การเปลี่ยนแปลงดานสิ่งแวดลอมของพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอดในปจจุบัน เชน การกัดเซาะชายฝงมีความรุนแรงมากขึ้นในระยะ30 ปที่ผานมา การเพิ่มขึ้นของน้ำเสีย ปญหาการลดลงของปริมาณสัตวน้ำจากปญหาสิ่งแวดลอม โดยเฉพาะอยางยิ่งปริมาณหอยหลอดที่เปนเอกลักษณของพื้นที่ และการใชเครื่องมือประมงที่ไมเหมาะสม เกิดปรากฏการณน้ำทะเลเปลี่ยนสี หรือ “ขี้ปลาวาฬ” ที่ทําใหสัตวน้ำตายเปนจํานวนมาก 2) ดานความตระหนักถึงปญหาและคุณคาพื้นที่ชุ่มน้ำของประชาชนยังไมเพียงพอที่จะสงผลใหสถานการณดีขึ้น และ 3) นโยบาย แผนงาน มาตรการที่มีอยูในปจจุบันไมสามารถแกไขปญหาไดอยางมีประสิทธิภาพ ขาดการบูรณาการ จากสถานการณที่เกิดขึ้นสงผลกระทบ (Impact) ตอ 1) ระบบนิเวศโดยรวมของพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอดเสื่อมโทรม 2) การเปลี่ยนแปลงดานเศรษฐกิจและสังคม รายไดของชุมชนลดลงเนื่องจากปริมาณสัตวน้ำลดลง เกิดความขัดแยงจากความตองการพัฒนาเศรษฐกิจกับการอนุรักษสิ่งแวดลอมในพื้นที่ชุ่มน้ำ และ 3) ความหลากหลายทางชีวภาพของพื้นที่ชุ่มน้ำที่ลดลง ปจจัยเชิงบวกที่ชวยบรรเทาหรือลดสาเหตุของสภาพปญหาพื้นที่ชุ่มน้ำดอนหอยหลอด คือ ปจจัยการตอบสนอง (Responses) ซึ่งการตอบสนองมีหลายระดับแตกตางกันออกไป ดังนี้ 1) อนุสัญญาแรมซาร มีประสิทธิภาพในการใชเปนเหตุเพื่อปกปองพื้นที่ชุ่มน้ำจากการขยายตัวของโรงงานอุตสาหกรรม การพัฒนาในพื้นที่ แตชุมชนยังมีความเขาใจเกี่ยวกับอนุสัญญาแรมซารที่ไมถูกตองมากนัก 2) มติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 มีประสิทธิภาพในลักษณะของการบังคับเชิงกฎหมายเกี่ยวกับการดูแลพื้นที่ชุ่มน้ำโดยตรง และสามารถลดปจจัยตนเหตุไดครอบคลุมมากที่สุด 3) นโยบาย แผน และมาตรการของหนวยงานที่เกี่ยวของ แตแผนหรือมาตรการ ที่เกิดจากแนวคิดของคนในชุมชนเอง มีประสิทธิภาพยั่งยืนกวา นโยบาย แผน และมาตรการจากหนวยงานอื่นๆ เนื่องจากชุมชนมีความเขาใจและใกลชิดกับสภาพปญหาและแนวทางแกไขที่เหมาะสมมากกวา
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (วท.ม. (การจัดการสิ่งแวดล้อม))--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2557