ปัจจัยที่มีผลต่อขีดความสามารถในการแสวงหาประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยว กรณีศึกษา : ชุมชนสองแพรก จังหวัดพังงา

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินขีดความสามารถในการแสวงหาประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยว เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยส่วนบุคคลต่อขีดความสามารถฯ และเพื่อวิเคราะห์ปัจจัยความเป็นผู้ประกอบการ ความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ และการรับรู้ผลกระทบทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวที่มีความสัมพันธ์กับขีดความสามารถฯ กลุ่มตัวอย่างของงานวิจัยนี้คือ ชุมชนสองแพรก จังหวัดพังงา จำนวน 244 ราย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ Independent t-Test One-Way ANOVA และการวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการศึกษาพบว่า สมาชิกชุมชนส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย มีอายุเฉลี่ย 21-35 ปี สมรสแล้ว สำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษา มีอาชีพรับจ้าง/พนักงานบริษัทและมีรายได้ต่อเดือนเฉลี่ยที่ 5,001-10,000 บาท ชุมชนมีความเป็นผู้ประกอบการและมีความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ในระดับดี มีการรับรู้ผลกระทบทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวในระดับสูง และมีขีดความสามารถในการแสวงหาประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวในระดับดี

ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า ความเป็นผู้ประกอบการ ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ และการรับรู้ผลกระทบทางเศรษฐกิจของชุมชนมีความสัมพันธ์กับขีดความสามารถในการแสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวชุมชน และพบว่าปัจจัยส่วนบุคคลของสมาชิกชุมชนด้านอายุ สถานภาพสมรส และระดับการศึกษา มีผลต่อขีดความสามารถในการแสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวของชุมชน