ปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกระบวนการทำสวนยางพารา กรณีศึกษา เกษตรกรผู้ปลูกยางพารา ตำบลเขาพระ อำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลา

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกระบวนการทาสวนยางพารา กรณีศึกษา เกษตรกรผู้ปลูกยางพาราในตำบลเขาพระ อำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลา โดยคำนวณปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้ปัจจัยนำเข้า เช่น น้ำมันเชื้อเพลิง ปุ๋ย ยาปราบวัชพืช เป็นต้น ตั้งแต่กระบวนการปลูกยางพารา กระบวนการดูแลยางพาราก่อนกรีด กระบวนการดูแลยางพาราหลังกรีด กระบวนการกรีดและจำหน่ายผลผลิต (น้ำยาง) จากการศึกษา พบว่า ปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกรวมมากที่สุดตั้งแต่กระบวนการปลูกยางพาราจนกระทั่งกระบวนการจำหน่ายผลผลิต (น้ำยาง) เท่ากับ 1,587.272 kgCO2eq/ไร่ /ปี โดยกระบวนการกรีดยางและจำหน่ายผลผลิต (น้ำยาง) เป็นกระบวนการที่ก่อให้เกิดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุด และจากการกำหนดสถานการณ์ทั้งหมด 3 สถานการณ์ ได้แก่ 1) การใช้แรงงานคนในการเตรียมพื้นที่กับการใช้เครื่องจักรในการเตรียมพื้นที่ 2) การใส่ปุ๋ยเคมีในการบำรุงรักษาหลังกรีดกับการใช้ปุ๋ยอินทรีย์ในการบำรุงรักษาหลังกรีด และ 3) การใช้ยาปราบวัชพืชกำจัดวัชพืชหลังกรีดกับการใช้เครื่องตัดหญ้ากำจัดวัชพืชหลังกรีด พบว่าการทำสวนยางพาราที่ใช้แรงงานคนในการเตรียมพื้นที่ ใช้ปุ๋ยเคมีในการบำรุงรักษายางพาราหลังกรีด และใช้ยาปราบวัชพืชในการกำจัดวัชพืชหลังกรีด มีปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุด เท่ากับ 158.958 kgCO2eq/ไร่ /ปี และการทำสวนยางพาราที่ใช้แรงงานคนในการเตรียมพื้นที่ ใช้ปุ๋ยอินทรีย์ในการบำรุงรักษายางพาราหลังกรีดและใช้เครื่องตัดหญ้าในการกำจัดวัชพืชหลังกรีดมีปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกน้อยที่สุด เท่ากับ 15.900 kgCO2eq/ไร่/ปี ดังนั้นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรนำข้อมูลไปประยุกต์ใช้เพื่อหาแนวทางการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกระบวนการทำสวนยางพาราและเผยแพร่ข้อมูลแก่เกษตรกรผู้ทาสวนยางพาราเพื่อนำไปสู่การปฏิบัติได้