อัตราการคงอยู่และความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา

Abstract

เด็กไทยจำนวนมากไม่ได้เรียนต่อ ซึ่งสะท้อนถึงความด้อยโอกาสทางการศึกษา เนื่องจากฐานะครัวเรือนที่ยากจน การวิจัยนี้ศึกษาข้อมูลเชิงประจักษ์โดยใช้ผลสารวจครัวเรือนซ้ำตัวอย่างของสานักงานสถิติแห่งชาติ ปี พ.ศ. 2553 และปี พ.ศ. 2555 จา นวน 3,376 คน (อายุ 6-17 ปี ) เพื่อศึกษาอัตราคงอยู่ของนักเรียนตามระดับ และสะท้อนการไม่บรรลุเป้าหมายระดับชาติด้านการศึกษาที่ต้องการยกค่าเฉลี่ยจำนวนปีการศึกษาเป็น 12 ปี โดยแบ่งการศึกษาเป็น 2 ส่วน คือ วิเคราะห์สภาพจริงจากตัวบ่งชี้ และวิเคราะห์ทางเศรษฐมิติโดยใช้แบบจำลองโลจิต (Logit Model) พบว่า การศึกษาของหัวหน้าครัวเรือน ดัชนีการถือครองสินทรัพย์ สถานะหัวหน้าครัวเรือน จำนวนสมาชิกในครอบครัว สภาพความเป็นอยู่ มีนัยสาคัญทางสถิติต่อการเรียนโอกาสการเรียนต่อของเด็กตั้งแต่ระดับประถมศึกษาถึงระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย