ประสิทธิผลของมาตรการกำกับการซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของมาตรการกำกับการซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย โดยแบ่งเป็น มาตรการแคชบาลานซ์ ซึ่งใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2551 จนถึง 2557 และมาตรการเทรดดิ้ง อะเลิร์ท ซึ่งเริ่มใช้เมื่อต้น พ.ศ. 2558 การศึกษาได้วิเคราะห์ประเภทของหลักทรัพย์ โดยพิจารณาขนาดกลุ่มอุตสาหกรรม และระยะเวลาในการตดิ มาตรการซ้ำ และทำการวิเคราะห์ความมีประสิทธิผลของมาตรการ โดยมุ่งเน้นไปทคี่ วามสามารถในการควบคุมความผันผวนของราคาหลักทรัพย์รวมถึงอัตราการซื้อขายหมุนเวียน นอกจากนี้ ยังพิจารณาต่อเนื่องไปว่า เมื่อหลักทรัพย์ที่มีการซื้อขายผิดไปจากสภาพปกติของตลาดและเข้าข่ายมาตรการดงั กล่าว หลงั จากที่ออกจากมาตรการแล้วพฤติกรรมการซื้อขายของหลักทรัพย์นั้นๆเป็นปกติหรือ ไม่ นอกจากนี้ การวการวิเคราะห์ได้คำนึงถึงผลกระทบที่จะเกิดกับหลักทรัพย์อันเป็นผลจากมาตรการดังกล่าว

การศึกษานี้ใช้วิธีการศึกษาแบบวิเคราะห์เหตุการณ์ (Event Study) โดยการแบ่งช่วงเวลาการศึกษาออกเป็นช่วงต่างๆ ทั้ง ก่อน ระหว่าง และหลังจากหลักทรัพย์ออกจากมาตรการ และเปรียบเทียบประสิทธิผลของมาตรการในแต่ละช่วง โดยใช้มาตรวัด 4 มาตรวัด ในการวเคราะห์มาตรการกำกับการซื้อขาย อันได้แก่ ความผันผวนของราคา (Volatility) อัตราการซื้อ ขายหมุนเวียน (Turnover Ratio) อัตราผลตอบแทนที่เกินปกติ (Abnormal Return) และสภาพคล่อง (Liquidity) ของหลักทรัพย์นั้นๆพร้อมกับทำการทดสอบความมีนัยสำคัญทางสถิติ

ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า มาตรการแคชบาลานซ์แบบนโยบายเดิม 3 สัปดาห์สามารถควบคุมความผันผวนด้านราคาและอัตราการซื้อขายหมุนเวียนของหลักทรัพย์ที่ติดมาตรการไม่เกนิ 3 ครั้ง ได้ แต่เมื่อพิจารณาระดับความมีนัยสำคัญทางสถิตินั้น พบว่ามิได้บ่งชี้ถึงประสิทธิผลของมาตรการในทุกกรณี จึงส่งผลให้มีหลกั ทรพั ย์เดิมกลบั มาติดมาตรการอีกหลายครั้ง ซึ่งหลังจากการเปลยี่ นมาตรการแคชบาลานซเ์ป็นแบบนโยบายใหม่ 6 สัปดาห์ที่เริม่ใช้ใน พ.ศ. 2556 นั้น การศึกษาพบว่า สามารถควบคุมความผนั ผวนดา้ นราคาและอตั ราการซอื้ขายหมุนเวียนได้ดีขึ้น แต่ในอีกด้านหนึ่งก่อให้เกิดผลกระทบในทางลบแก่สภาพคล่องและอัตราผลตอบแทนที่เกินปกตอของหลักทรัพย์ โดยผลกระทบนั้น รุนแรงขึ้น ตามระยะเวลาที่หลักทรัพย์ติดมาตรการ

ในส่วนของมาตรการเทรดดิ้งอะเลิร์ทที่เพิ่งมีใช้ใน พ.ศ. 2558 ซึ่งปัจจุบันยังถือเป็นช่วงเริ่มต้นของมาตรการ การศึกษานี้ได้ทำการวิเคราะห์หลักทรัพย์ทั้ง ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยและตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ ซึ่ง ในตลาดหลักทรัพย์์ เอ็ม เอ ไอ อันประกอบด้วยบริษัทขนาดกลางและขนาดเล็กนั้นมีสัดส่วนของหลักทรัพย์ที่มีการซื้อขายผิดไปจากสภาพปกติของตลาด สูงกว่าตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยที่เป็นหลักทรัพย์ของบริษัทขนาดใหญ่กว่า ทั้งนี้ สำหรับมาตรการเทรดดิ้งอะเลิร์ทนั้นมีกฎเกณฑ์ที่มากขึ้นโดยมีการแบ่งระดับขั้นความรุนแรงของมาตรการ ที่จะเพิ่มมากขึ้นตามความผิดปกติของหลักทรัพย์ โดยมิได้ใช้มาตรการระดับ เดียวกันในการกำกับหลักทรัพย์ที่เข้าข่ายทุกตัว ซึ่งจากการวิเคราะห์ประสิทธิผลของมาตรการเทรดดิ้ง อะเลิร์ท พบว่า มาตรการนี้สามารถควบคุมความผันผวนด้านราคาและอัตราการซื้อขายหมุนเวียนได้ดี เช่นเดียวกับมาตรการแคชบาลานซ ์ และมีผลกระทบต่อสภาพคล่องและอัตราผลตอบแทนที่เกินปกติน้อยกว่ามาตรการแคชบาลานซ์