การจำหน่ายเครื่องจักรกลภายใต้สภาวะการใช้งานที่ผันแปรเชิงสุ่ม

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้เป็นการศึกษาวิจัยเพื่อกำหนดเวลาที่สมควรจำหน่ายเครื่องจักรกลหนักชนิดหนึ่ง ที่มีลักษณะการใช้งานภายใต้ข้อจำกัดบางอย่าง ทำให้ไม่สามารถใช้งานได้ตลอดเวลา สภาวะการทำงานของเครื่องจักรกลแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ (1) สภาวะไม่สามารถใช้งานได้ (2) สภาวะทำงานเต็มที่ และ (3) สภาวะทำงานไม่เต็มที่หมุนเวียนกันอยู่เช่นนี้ตลอดไป เนื่องจากปัจจัยที่เกี่ยวกับการใช้งานเครื่องจักรกล เช่น ระยะเวลา ค่าใช้จ่าย และผลงานที่เครื่องจักรกลทำได้ ในการใช้งานเครื่องจักรกลไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของผู้ใช้งานจึงเป็นผลให้เครื่องจักรกลทำงานอยู่ภายใต้สภาวะการใช้งานที่ผันแปรเชิงสุ่ม อายุการใช้งานที่สมควรจำหน่ายเครื่องจักรกลได้นิยามไว้ในวิทยานิพนธ์นี้ก็คือ อายุการใช้งานซึ่งทำให้ค่าใช้จ่ายรวมเมื่อเฉลี่ยต่อหน่วยเวลาที่ใช้งานมีค่าต่ำที่สุด

ข้อสมมติฐานสำหรับแบบจำลองได้สร้างขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ภายใต้ข้อสมมติฐานดังกล่าว ทฤษฎี 2 บทได้สร้างขึ้นเพื่อพิสูจน์ว่า.

1. ผู้ใช้งานเครื่องจักรกลที่จำหน่ายเครื่องจักรกลตามนโยบายที่ศึกษาวิจัยมานี้ นอกจากจะเป็นการประหยัดที่สุดแล้ว ยังจะได้รับผลตอบแทนจากการใช้งานสูงที่สุดอีกด้วย.

2. อายุการใช้งานซึ่งทำให้ค่าใช้จ่ายรวมเมื่อเฉลี่ยต่อหน่วยเวลาที่ใช้งานมีค่าต่ำสุดมีอยู่จริง.

ในภาคหลังของวิทยานิพนธ์จะเป็นการประยุกต์ผลของการวิจัยต่อการใช้งานรถขุด ขนาด 3/4 ล.บ.หลา ข้อมูลของการใช้งานรถขุดขนาด 3/4 ล.บ.หลา รวบรวมมาจากกรมชลประทาน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ผลที่ได้จากการประยุกต์แบบจำลอง ได้พบว่าการจำหน่ายรถขุดขนาด 3/4 ล.บ.หลา ที่เหมาะสมที่สุดนั้นคือ จำหน่ายเมื่อสิ้นสุดการใช้งานในปีที่ 6 สำหรับนโยบายที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงค่าใช้จ่ายเป็นมูลค่าปัจจุบัน และจำหน่ายเมื่อสิ้นสุดการใช้งานในปีที่ 7 สำหรับนโยบายที่มีการเปลี่ยนแปลงค่าใช้จ่ายเป็นมูลค่าปัจจุบันด้วยอัตราส่วนลดร้อยละ 7.5.