ความทรงจำแห่งความสำเร็จหรือล้มเหลวทางเลือกที่พลเอกประยุทธ์ต้องตัดสินใจหลังวิกฤตโควิด

Abstract

การทำงานของรัฐบาลประยุทธ์ตั้งแต่เป็น คสช. จนถึงปัจจุบัน รัฐบาลประยุทธ์ทำงานได้ค่อนข้างดีจึงได้รับความนิยมสูงในบริบทที่มีวิกฤตความขัดแย้งทางสังคมการเมืองในบางลักษณะซึ่งเป็นสถานการณ์ที่เปิดโอกาสให้ใช้อำนาจเด็ดขาดแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างมีประสิทธิผล เห็นได้จากการเข้ามาเป็นผู้รักษาความสงบทางการเมืองในช่วงปี 2557 และการประกาศภาวะฉุกเฉินในปลายเดือนมีนาคม 2563 ในช่วงการแก้ปัญหาแพร่ระบาดของโควิด แต่เมื่อสถานการณ์หวนคืนไปสู่ภาวะปกติ หรือมีวิกฤติเศรษฐกิจ หรือมีปัญหาความขัดแย้งเชิงโครงสร้างที่เรื้อรังทางการเมืองนั้น การเป็นผู้นำแบบรวมศูนย์อำนาจเด็ดขาดยากที่ประสบความสำเร็จ ดังนั้น เงื่อนไขแห่งความสำเร็จของการฟื้นฟูและพัฒนาประเทศต้องใช้การนำแบบมีส่วนร่วมและการนำเชิงยุทธศาสตร์เพื่อเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เป็นปัญหาและไม่พึงปรารถนาของสังคม เช่น ความเหลื่อมล้ำสูง การทุจริต ความไม่ยุติธรรมทางการเมืองและกฎหมาย ผู้เขียนได้สรุปว่า ทางเลือกของพลเอกประยุทธ์ว่าจะวางมือทางการเมืองภายใต้ความทรงจำแบบใด ระหว่างการเป็นผู้นำที่ประสบความสำเร็จในการยุติการแพร่ระบาดโควิดก็ควรวางมือทางการเมืองทันที กับการเป็นผู้นำที่ล้มเหลวในการฟื้นฟูเศรษฐกิจและพัฒนาประเทศหากยังอยู่ในตำแหน่งต่อไปและจะถูกขับไล่ออกไปในที่สุด