วิเคราะห์การบริหารจัดเก็บค่าตอบแทนภายใต้องค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระบบการบริหารการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์โดยองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ โดยศึกษาความเป็นมา แนวคิดเกี่ยวกับการบริหารการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ ประเภทขององค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์และการดำเนินงานขององค์กร และกฎหมายที่ใช้บังคับในการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ ทั้งนี้ เพื่อวิเคราะห์แนวทางในการบริหารการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์โดยองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ที่เหมาะสมและกฎหมายที่ใช้บังคับในการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ เพื่อประโยชน์ในการจัดตั้งองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ของประเทศไทย ตลอดจนเสนอรูปแบบกฎหมายที่เหมาะสมในการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์

จากการศึกษาพบว่า การจัดตั้งองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ของประเทศไทย ยังพบปัญหาในการจัดตั้งอยู่ เนื่องจากไม่มีกฎหมายรองรับการจัดตั้งองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ ซึ่งจากการศึกษากฎหมายและองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ของต่างประเทศ ได้แก่ ประเทศอังกฤษและญี่ปุ่น พบว่า ประเทศดังกล่าวมีกฎหมายที่ใช้บังคับในการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ เพื่อกำกับดูแลการดำเนินงานขององค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ และองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์เป็นการจัดตั้งขึ้นภายใต้กฎหมาย โดยในประเทศอังกฤษ องค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์จัดตั้งขึ้นโดยอาศัยบทบัญญัติตามกฎหมายลิขสิทธิ์และใช้กฎหมายทั่วไปที่เกี่ยวกับการบริหารการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ในการควบคุมการดำเนินงานขององค์กร ส่วนในประเทศญี่ปุ่นมีกฎหมายเฉพาะที่ใช้บังคับในการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ดี เมื่อพิจารณาพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 พบว่าไม่มีบทบัญญัติใดที่เป็นการรองรับการจัดตั้งองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ และประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายที่ใช้บังคับในการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์เป็นการเฉพาะ

จากประเด็นปัญหาข้างต้น ผู้เขียนจึงมีข้อเสนอแนะว่า ควรจัดตั้งองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ในรูปแบบที่เหมาะสม และมีการตรากฎหมายเฉพาะเพื่อใช้บังคับในการจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ ซึ่งประกอบไปด้วยโครงสร้างสำคัญ ได้แก่ บททั่วไป การจดทะเบียน หน้าที่ขององค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ การกำกับดูแลองค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ คณะกรรมการกำกับดูแล และบทกำหนดโทษ

The purpose of this thesis is to study the of collective management system which is carried out by the Collective Management Organizations (CMOs). This was done by surveying background, concept of collective management, the various kinds of CMOs and their functions, including the applicable law that can be implemented to the royalty collection in order to analyze the appropriate guidelines for the collective management which is undertaken by the CMO and the law applicable to this issue for the purpose of establishing the CMO in Thailand as well as offering the proper law applicable to the royalty collection.

The results from the study reveal that there has been a problem establishing the CMO since there is no law supporting establishment of the CMO. From the study of law and CMOs of foreign countries including the United Kingdom and Japan, it was found that both countries have their own laws implemented to the royalty collection in order to monitor the administration of CMOs and the CMOs were established by law. In the United Kingdom, the CMOs were established under the provisions of Copyright Acts and their operations were monitored by general laws pertaining to collective management. In contrast, Japan has the special law of royalty collection. However, when considering Thailand’s the Copyright Act B.E. 2537, there are no provisions for supporting the establishment of CMO and there is no special law that can be implemented to royalty collection.

From the aforementioned problem, the author recommends that Thailand should set up a proper CMO and sui generis legislation for the royalty collection should be enacted. This Act should consist of the important following chapters: General Provisions, Registration, Obligations of the CMOs, Supervision, Supervisory Committee and Penal Provisions.