การพัฒนาคุณภาพการผลิตก๊าซชีวภาพจากน้ำเสียของโรงงานเอทานอลโดยการผสมกากมันสำปะหลัง ผักตบชวา และน้ำเสียจากฟาร์มสุกร

Abstract

น้ำวีนัสเป็นน้ำ เสียจากการผลิตเอทานอลมีแนวโน้มจะเพิ่มสูงขึ้น จากเป้าหมายการใช้เอทานอลที่สูงขึ้นตามแผนพัฒนาพลังงานทดแทนและพลังงานทางเลือก ปี2558-2579 ดังนั้น งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์ในการทำการทดลองหมักน้ำ วีนัส ด้วยของผสม 3 ชนิด คือ กากมันสำปะหลัง ผักตบชวา และน้ำเสียจากฟาร์มสุกร เพื่อศึกษาความเหมาะสมของชนิดของของผสม และอัตราส่วนของการผสมโดยทำการหมักของผสมในอัตราส่วนที่ร้อยละ10, 30 และ50 โดยน้ำหนัก ตามลำดับ ค่าความ เป็นกรดด่างเริ่มต้น ให้อยู่ในช่วง 6.5 – 7.5 และทำการหมักที่อุณหภูมิห้อง เป็นเวลา 40 วัน แล้วนำก๊าซที่เกิดขึ้นมาวิเคราะห์ปริมาณก๊าซมีเทน และก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์จากการทดลองพบว่า การผสมกากมันสำปะหลังกับ น้ำวีนัสจะช่วยปรับปรุงคุณภาพของก๊าซชีวภาพที่เกิดขึ้นโดยส่งผลให้ได้ ปริมาณก๊าซมีเทนที่สูงขึ้น และก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ที่ลดลง ส่วนการผสมผักตบชวากับ น้ำวีนัส นั้น ให้ผลที่ดีเมื่อผสมผักตบชวามีสัดส่วนอยู่ที่ ร้อยละ50 ซึ่งทำให้ได้ก๊าซมีเทนที่สูงขึ้น และปริมาณ ก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ที่ต่ำ สำหรับการผสมน้ำเสียจากฟาร์มสุกรที่ร้อยละ 30 ช่วยลดการเกิดก๊าซ ไฮโดรเจนซัลไฟด์ได้แต่ต้องผสมที่ร้อยละ 50จึงจะสามารถให้ความเข้มข้นของก๊าซมีเทนที่สูงขึ้น โดยสรุป การหมักแบบผสมของน้ำวีนัสกับกากมันสำปะหลัง ผักตบชวาและน้ำ เสียจากฟาร์มสุกร สามารถปรับปรุงคุณภาพของก๊าซชีวภาพได้เมื่อเปรียบเทียบของผสมทั้ง 3 ชนิดพบว่า ผกัตบชวาที่ ร้อยละ 50 ให้ผลดีที่สุดคือได้ปริมาณก๊าซมีเทน 852,579 ppm และ เกิดไฮโดรเจนซัลไฟด์น้อยกว่า 0.01 mg/m3 ผล COD พบว่าการผสมผักตบชวาที่ร้อยละ 50 ทำให้ค่า COD ภายหลังจากการหมัก เหลืออยู่ต่ำที่สุดที่ 37,240 mg/L