แบบจำลองวิเคราะห์ถดถอยเชิงพื้นที่เพื่อพยากรณ์ผลการเลือกตั้งของไทย

Abstract

การศึกษานี้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเลือกตั้งแบบแบ่งเขต แบบบัญชีรายชื่อ และพฤติกรรมการใช้สิทธิ์เลือกตั้ง ในการเลือกตั้ง ส.ส. ปี2554 ตัวแปรที่ใช้ศึกษา ได้แก่ ประชากร เศรษฐกิจและสังคม ภูมิศาสตร์และพฤติกรรมการเลือกตั้งในอดีต เพื่อพัฒนาตัวแบบส าหรับการทำนาย ผลการเลือกตั้ง โดยเปรียบเทียบตัวแบบ 3 วิธีคือ วิธีก าลังสองน้อยที่สุด (OLS) วิธีSpatial lag model และ วิธีSpatial error model และพิจารณา ค่า R 2 สูงสุด ค่า AIC และ BIC ต่ าสุด ผลการศึกษาพบว่า ตัวแบบที่เหมาะสมที่สุดคือ Spatial error model ตัวแปรที่มีความสัมพันธ์กับผลการเลือกตั้งสูงคือตัว แปรภูมิภาคที่อยู่อาศัย และพฤติกรรมการเลือกตั้งในอดีต ซึ่งมีผลอย่างมากต่อการพยากรณ์ผลการ เลือกตั้งในปี2554 ในส่วนของพฤติกรรมการใช้สิทธิ์เลือกตั้งนั้น รายได้และการใช้ประโยชน์ที่ดิน (พื้นที่ เมือง และพื้นที่เกษตรกรรม) เป็นตัวแปรพยากรณ์ได้ดี

การศึกษาความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ (Spatial Autocorrelation) ของผลการเลือกตั้งใช้สถิติ Moran’s I และ Local Indicators of Spatial Association (LISA) พบว่าผลการเลือกตั้งมีรูปแบบการ กระจายเชิงพื้นที่แบบเกาะกลุ่มโดยเฉพาะสองพรรคการเมืองใหญ่ ที่มีการเกาะกลุ่มของผลการเลือกตั้ง ตามภูมิภาคอย่างชัดเจนทั้งการเลือกตั้งแบบแบ่งเขตและแบบบัญชีรายชื่อ โดยพื้นที่ภาคเหนือและภาค ตะวันออกเฉียงเหนือมีแนวโน้มสนับสนุนพรรคเพื่อไทย และภาคใต้มีแนวโน้มสนับสนุนพรรค ประชาธิปัตย์ยกเว้นสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ผลการเลือกตั้งของพรรคการเมืองขนาดกลางเช่นพรรค ภูมิใจไทย และพรรคชาติไทยพัฒนา มีการเกาะกลุ่มในพื้นที่ขนาดเล็กเท่านั้น โดยพบการเกาะกลุ่มของ เขตเลือกตั้งที่สนับสนุนพรรคภูมิใจไทยอยู่บริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่างและเขตเลือกตั้งที่ สนับสนุนพรรคชาติไทยพัฒนาอยู่บริเวณจังหวัดสุพรรณบุรีและนครปฐม

การศึกษานี้มีหน่วยวิเคราะห์เป็นเขตเลือกตั้งไม่ได้วิเคราะห์ระดับบุคคล และตัวแปรจิตวิทยาไม่ได้ ถูกใช้ศึกษาด้วย การวิจัยในอนาคตหากมีการพิจารณาตัวแปรจิตวิทยาการเมือง เช่น ความนิยมความชื่น ชอบในตัวนักการเมือง การเบื่อหน่ายการเลือกตั้ง ปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักการเมืองกับผู้มีสิทธิ์เลือกตั้ง และความเป็นคนในท้องถิ่นของนักการเมือง อาจจะทำให้การพยากรณ์ผลการเลือกตั้งแม่นยำมากขึ้น