พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีตของนักท่องเที่ยวชาวไทยในแหล่งท่องเที่ยวตลาดเก่า จังหวัดฉะเชิงเทรา

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีตของ นักท่องเที่ยวชาวไทย เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีต ของนักท่องเที่ยว และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบุคลิกภาพเชิงถวิลหาอดีต ปัจจัย แรงจูงใจและการรับรู้ต่อแหล่งท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีต กับ พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีต กลุ่มตัวอย่างของงานวิจัยนี้คือ นักท่องเที่ยวชาวไทย ที่มาท่องเที่ยวยังตลาดเก่า 3แห่ง ได้แก่ ตลาด คลองสวน 100 ปีตลาดใหม่ร้อยปีตลาดโบราณนครเนื่องเขต ในจังหวัดฉะเชิงเทรา จำนวน 400คน รายวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ค่าความถี่ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบน มาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ Independent T-Test One-Way ANOVA และการวิเคราะห์ค่า สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการศึกษาพบว่า นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุเฉลี่ย 20 – 29 ปี ระดับ การศึกษาอยู่ที่ระดับ ปริญญาตรีรายได้ต่อเดือนเฉลี่ยที่15,001 – 20,000และมีอาชีพเป็นพนักงาน บริษัท/รับจ้าง ผลการวิเคราะห์บุคลิกภาพการถวิลหาอดีตของนักท่องเที่ยว อยู่ในระดับมากที่สุด แรงจูงใจอยู่ในระดับมากที่สุด และการรับรู้ต่อแหล่งท่องเที่ยวเชิงถวลิหาอดีต อยู่ในระดับสูง

ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ด้านรายได้เฉลี่ยต่อเดือน อาชีพ มี ความสัมพันธ์ กับพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวลิหาอดีตของนักท่องเที่ยว อายุ เพศ ระดับการศึกษา ไม่มีความสัมพนัธ์กับ พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีตของนักท่องเที่ยว บุคลิกภาพการถวิล หาอดีต มีความสัมพันธ์ กับพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีตของนักท่องเที่ยว ด้านความ ประทับใจในการมาเที่ยว และด้านแนวโน้มในการกลับ มาเที่ยวซ้ำแรงจูงใจมีความสัมพันธ์กับ พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีตของนักท่องเที่ยว ด้านความประทับใจในการมาเที่ยว และ

ด้านแนวโน้ม ในการกลับมาเที่ยวซ้า และการรับรู้ต่อแหล่งท่องเที่ยว มีความสัมพันธ์ กับพฤติกรรม การท่องเที่ยวเชิงถวิลหาอดีตของนักท่องเที่ยว ด้านความประทับใจในการมาเที่ยว และด้าน แนวโน้มในการกลับมาเที่ยวซ้า