การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในองค์การสาธารณประโยชน์ด้านสังคมสงเคราะห์เกี่ยวกับเด็กและสตรี

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ค้นหาแนวทางการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในองค์การ สาธารณประโยชน์ด้านสังคมสงเคราะห์เกี่ยวกับเด็กและสตรีในประเทศไทย ด้วยระเบียบวิธีวิจัย เชิงคุณภาพ โดยวิธีการศึกษาเฉพาะกรณีในองค์การสาธารณประโยชน์ด้านสังคมสงเคราะห์ เกี่ยวกับเด็กและสตรีในประเทศไทย ที่ดําเนินการต่อเนื่องเป็นระยะเวลาตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไป และมี เจ้าหน้าที่ 50 คนขึ้นไป จํานวน 3 กรณีศึกษา ผลการศึกษา พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในกรณีศึกษาปฏิบัติการผ่านระบบการ บริหารทรัพยากรมนุษย์ 5 ระบบย่อยที่สัมพันธ์กันและสอดคล้องกับสภาพแวดล้อมภายในและ ภายนอกองค์การซึ่งระบบย่อย ได้แก่ (1) ด้านการจัดคนเข้าทํางาน (2) ด้านการพัฒนาทรัพยากร มนุษย์ (3) ด้านค่าตอบแทนและสวัสดิการ (4) ด้านความปลอดภัยและสุขอนามัย และ(5) ด้าน พนักงานและแรงงานสัมพันธ์ในภาพรวมวิธีปฏิบัติของกรณีศึกษาไม่ต่างจากภาครัฐและเอกชน มี จุดเด่นของสภาพแวดล้อมภายในองค์การที่แตกต่างในด้านวัฒนธรรมการอยู่แบบครอบครัว กล่าวคือ มีการช่วยเหลือกันทั้งในปัญหาเรื่องงานและเอื้อมถึงเรื่องส่วนตัวและเรื่องครอบครัวด้วย ด้านการจัดคนเข้าทํางาน พบว่า เจ้าหน้าที่มีบทบาทแบบกว้างและหลากหลาย มุ่ง ผลลัพธ์เพื่อช่วยเหลือผู้รับบริการเป็นหลัก มีอิสระในการทํางาน การออกแบบงานมีลักษณะ สามารถทําแทนกันได้เมื่อมีคนขาดหรือลา การสรรหาเจ้าหน้าที่วิชาชีพนักสังคมสงเคราะห์พบว่า การฝึกงานของนักศึกษาและการประกาศผ่านมหาวิทยาลัยได้ผลดีที่สุด สําหรับการคัดเลือก เจ้าหน้าที่ผู้ให้บริการโดยตรง พบว่า มีการทดสอบการทํางานในสภาพจริง 1-14 วัน ด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์พบว่า มีการใช้ระบบพี่ลี้ยงเพื่อสอนงานให้กับเจ้าหน้าที่ใหม่ โดยเลือกรุ่นพี่ที่เป็นต้นแบบที่ดีในการสอนงาน มีการหล่อหลอมพัฒนาตนเองโดยการซึมซับอาสาจากผู้นําและรุ่นพี่สู่การเติบโตทางความคิดเป็นคนที่สมบรณ์ทั้งกายใจการประเมนผล การปฏิบัติงานมการสะท้อนงานโดยการพูดคุยผลการประเมินกับเจ้าหน้าที่เพื่อการปรับปรุงพัฒนา ด้านค่าตอบแทนและสวัสดิการพบว่าค่าจ้างหรือเงินเดือนมีอัตราน้อยกว่าภาครฐและ ภาคเอกชนองค์การได้พัฒนาระบบสวัสดิการเพิ่มเติมที่แตกต่างจากภาครัฐและภาคเอกชนการ ทํางานได้รับคาตอบแทนที่ไม่ใช่ตัวเงินได้แก่ผลตอบแทนภายในซึ่งคือความภาคภูมิใจเมื่อได้ ทํางานช่วยเหลือผู้อื่นและความมั่นคงทางจิตใจที่เห็นว่าตนเองได้ทําประโยชน์ให้ผู้อื่น ด้านความปลอดภัยและสุขอนามัยพบว่าญหาความเห็นอยู่ลาในงานจากจำนวนผู้ เดือดร้อนที่รับบริการมีจํานวนมากและต้องให้บริการผู้ที่มีปัญหาวกฤตชีวิตที่ซับซ้อนใช้ระบบพี่เลี้ยงในการดูแลด้านจิตใจของเจ้าหน้าที่ ด้านพนักงานและแรงงานสัมพันธ์พบว่าระบบสื่อสารสองทางอย่างใกล้ชิดระหว่าง เจ้าหน้าที่กับผู้บริหารและเจ้าหน้าที่มีส่วนรวมในการตัดสินใจรวมกับผู้บริหาร สภาพแวดล้อมภายนอกพบว่าการสรรหาและการคัดเลือกทำได้ยากในทุกตำแหน่ง โดยเฉพาะบุคลากรสายวิชาชีพซึ่งมีทางเลือกในการสมัครงานเอกชนมากขึ้น (เนื่องจากเงินเดือน สูงกว่า) และมีผลจากค่านิยมรับราชการ (เนื่องจากมความมั่นคงในงานมากกว่า) หารายได้ น้อยเมื่อเทียบกับภาครัฐและธุรกิจเอกชนส่งผลกระทบต่อการคงอยู่ของเจ้าหน้าที่และปัญหาการ ขาดงบประมาณที่ได้จากการบริจาคส่งผลกระทบต่อการคงอยู่ขององค์การ แนวทางในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในภาพรวมทั้ง 3 กรณีศึกษาเป็นแนวทาง Soft HRM (Soft HRM Approach) และแนวทางทางการรวมกลุ่มวิธีปฏิบัติ (Bundling Approach) โดยทั้ง 3 กรณีศึกษามการผสมผสานกลุ่มวิธีปฏิบัติ 3 กลุ่มภายใต้แนวทางทางการรวมกลุ่มวิธี ปฏิบัติเข้าด้วยกันได้แกวิธีปฏิบัติที่สร้างผลงาน (High-Performance Practices) วิธีปฏิบัติที่ สร้างความผูกพันสูง (High-Commitment Practices) และวิธีปฏิบัติที่มีส่วนรวมสูง (HighInvolvement Practices) ข้อเสนอแนะจากการวิจัย (1) ควรใช้กลยุทธการสรรหาและคัดเลือกเชิงรุกด้วยการสร้าง สัมพนธ์ต่อนักศึกษาและมหาวิทยาลัยที่มีคณะที่ต้องการ (2) ควรมีการสอนงานและหล่อหลอม พัฒนาอย่างต่อเนื่องโดยระบบพี่เลี้ยงที่มีต้นแบบที่ดี (3) ควรริเริ่มระบบนวัตกรรมด้านสวัสดิการที่เอื้อต่อคุณภาพชีวิตโดยระดมความเห็นจากเจ้าหน้าที่ (4) ควรมีระบบการลดความเหนื่อยล้าและ ลดความเครียดในงานโดยระบบพี่เลี้ยงและเพื่อนช่วยเพื่อนและ(5) ควรจดให้มีกิจกรรมเพื่อสร้าง ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเจ้าหน้าที่ทุกระดับผู้บริหารมการรับฟังความคิดเห็นสื่อสารสองทางและ ตอบสนองความต้องการของเจ้าหน้าที่