วัชรีภรณ์ ไชยมงคลกรกช ศิลปกอบ2022-05-052022-05-052016b197579https://repository.nida.ac.th/handle/662723737/5750วิทยานิพนธ์ (วท.ม. (สถิติประยุกต์))--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2559งานวิจัยนี้ได้เสนอตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรเมื่อมีข้อมูลสูญหายในการเลือกตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิอย่างง่าย ซึ่งพัฒนาจากตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรเมื่อมีข้อมูลสูญหายในการเลือกตัวอย่างสุ่มแบบง่าย ของ Gira (2015) โดยการจําลองประชากร ขนาด 150,000 หน่วย มีตัวแปรที่สนใจ (Y) ตัวแปรช่วย (X) และกําหนดสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่าง X กับ Y 3 ระดับ คือ 0.50, 0.75 และ 0.90 ซึ่งจะสุ่มตัวอย่างขนาด 30, 90, 300 และ 600 หน่วยตัวอย่าง และสุ่มเลือกให้ตัวแปรที่สนใจมีเปอร์เซ็นต์การสูญหายอย่างสุ่มที่ 5%,10% และ 15% ตามลําดับ เกณฑ์ที่ใช้ในการเปรียบเทียบ คือ ค่าคลาดเคลื่อนกําลังสองเฉลี่ย ผลการศึกษาพบว่า ตัวประมาณที่นําเสนอ มีประสิทธิภาพมากกว่าหรือสามารถเทียบได้กับตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรเมื่อมีข้อมูลสูญหายของ Thakur et al. (2014) และตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรเมื่อมีข้อมูลสูญหายของ Singh et al. (2015) ที่นํามาเปรียบเทียบในทุกกรณี72 แผ่นapplication/pdfthaผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)ประชากรประชากร -- สถิติtext--thesis--master thesis