จำลอง โพธิ์บุญฉัตรกนก บุญญภิญโญ2021-12-182021-12-182016b194266https://repository.nida.ac.th/handle/662723737/5353วิทยานิพนธ์ (วท.ม. (การจัดการสิ่งแวดล้อม))--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2559การศึกษาเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปิดรับ/ภาวะคุกคาม ความเสี่ยง และ ความอ่อนไหวต่อการกัดเซาะชายฝั่งและศึกษาผลของแผนงานและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหาร จัดการความเสี่ยงที่เกิดขึ้น เพื่อนำมาวิเคราะห์ความเปราะบางของพื้นที่และเสนอแนะแนวทางในการปรับตัวที่เหมาะสมขององค์การบริหารส่วนตำบลแหลมฟ้าผ่าและชุมชน เก็บรวบรวมข้อมูล โดยการสัมภาษณ์ผู้บริหารขององค์การบริหารส่วนตำบล ผู้นำชุมชนและผูอ้ยู่อาศัยในชุมชนการเข้าร่วมการประชุมเพื่อวางแผนการดำ เนินการแก้ไขปัญหาร่วมกัน ระหว่างองค์การบริหารส่วน ตำบลและชุมชน การสังเกตการณ์ในพื้นที่และการศึกษาเอกสารที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาพบว่า พื้นที่ตำบลแหลมฟ้าผ่า จัดเป็นพื้นที่ที่มีการเปิดรับ/ภาวะคุกคามสูง มีความเสี่ยงระดับ 5 คือ มีความ เสี่ยงที่รุนแรงมาก ต้องใช้ทรัพยากรมากและการแก้ไขปัญหามากกว่า 1 ปีมีความอ่อนไหวต่อการ กัดเซาะชายฝั่งสูง องค์การบริหารส่วนตำบลมีศักยภาพและความสามารถในการรับมือกับ ผลกระทบจากการกัดเซาะชายฝั่งสูง โดยปัจจัยที่ส่งผลต่อศักยภาพและขีดความสามารถของ องค์การบริหารส่วนตำบลคือความไม่เพียงพอของงบประมาณและการเข้าถึงแหล่งความรู้ใหม่ ๆ ขององค์กร ชุมชนมีศักยภาพและความสามารถในการรับมือปานกลาง โดยปัจจัยที่ส่งผลต่อ ศักยภาพและขีดความสามารถของชุมชนในการรับมือต่อผลกระทบจากการกัดเซาะชายฝั่ง คือ ความไม่เพียงพอของงบประมาณ การไม่มีแผนงานที่ชัดเจน และการเข้าถึงแหล่งความรู้ใหม่ ๆ ของ ชุมชนท ได้ยาก ผลจากการศึกษาในพื้นที่พบว่า ชุมชนมีการปรับตัวที่ดีมากเพื่อให้สามารถอยู่ ร่วมกับผลกระทบที่เกิดขึ้นในพื้นที่จากผลการศึกษาข้างต้น สามารถสรุปได้ว่าพื้นที่ตำบลแหลม ฟ้าผ่า เป็นพื้นที่ที่ไม่เปราะบางแต่ควรได้รับการพัฒนาปรับตัวเพิ่มมากขึ้น198 แผ่นapplication/pdfthaผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)การเปลี่ยนแปลงชายฝั่ง -- ไทย -- สมุทรปราการการกร่อนของดิน -- ไทย -- สมุทรปราการการป้องกันชายฝั่ง -- ไทย -- สมุทรสงครามtext--thesis--master thesis10.14457/NIDA.the.2016.59