การจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
Publisher
Issued Date
2013
Issued Date (B.E.)
2556
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
2013 แผ่น : ; 30 ซม.
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Other identifier(s)
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
ทัศนีย์วรรณ นวลหนู (2013). การจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. Retrieved from: http://repository.nida.ac.th/handle/662723737/1996.
Title
การจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
Alternative Title(s)
Household hazardous waste management of local authorities
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนขององค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น และวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการ จัดการดังกล่าวเนื่องจากปัจจุบัน ปริมาณของเสียอันตรายจากชุมชมมีปริมาณเพิ่มขึ้นและไม่ได้รับการจัดการที่เหมาะสม เก็บ รวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องขององค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่นและ ผู้นําชุมชน สังเกตการณ์ในพื้นที่และการศึกษาเอกสารโดยเลือกองค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น เป็นกรณีศึกษา 5 แห่ง ได้แก่ 1) องค์การบริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี 2) เทศบาลนครภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต 3) เทศบาลเมืองปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา 4) ทศบาล ตําบลเมืองแกลง จังหวัดระยองและ5) องค์การบริหารส่วนตําบลบางน้ำผึ้ง จังหวัดสมุรปราการ และได้วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการจัด การของเสียอันตรายจากชุมชนโดยใช้เทคนิคSWOT Analysis จากผลการศึกษาสามารถจัดกลุ่มขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตามขนาดของ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้ 3 กลุ่ม ดังนี้ 1) องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขนาดเล็ก ได้แก่ องค์การบริหารส่วนตําบล บางน้ำผึ้งและเทศบาลตําบลเมืองแกลง พบว่า องค์การบริหารส่วนตําบลบางน้ำผึ้งยังไม่มีการ จัดการของเสียอันตรายจากชุมชนขณะที่เทศบาลตําบลเมืองแกลงมีการคัดแยกจัดเก็บของเสีย อันตรายจากชุมชนแต่ยังไม่มีการกําจัดที่ถูกต้องเนื่องจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขนาดเล็ก ขาดความพร้อมและศักยภาพในการจัดการ 2) องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขนาดกลาง ได้แก่ เทศบาลเมืองปากช่อง ไม่มีการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนและไม่มีนโยบายในการจัดการของเสียอันตราย จากชุมชนโดยเฉพาะ มีเพียงการจัดการขยะทั่วไปเท่านั้น 3) องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขนาดใหญ่ ได้แก่ เทศบาลนครภูเก็ตและองค์การ บริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี ซึ่งเทศบาลนครภูเก็ตมีการดําเนินการจัดการของเสียอันตรายจาก ชุมชนอย่างครบวงจร มีนโยบายและโครงการในการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนอย่าง ชัดเจนและเป็นรูปธรรม องค์การบริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี มีการสนับสนุนให้องค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่นภายในจังหวัดนนทบุรีดําเนินการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนอย่างต่อเนื่อง ซึ่งในภาพรวมองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขนาดใหญ่มีความพร้อมและศักยภาพเพียงพอเหมาะสม ในการจัดระบบการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนแบบครบวงจรมากที่สุด สําหรับปัจจัยที่มีผลต่อการดําเนินการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนขององค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น ประกอบด้วย ปัจจัยภายใน ได้แก่ ปริมาณของเสียอันตรายจากชุมชน ผู้บริหาร นโยบายโครงการในการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชน กฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ และความพร้อมและศักยภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปัจจัยภายนอก ได้แก่ นโยบายการจัดการของเสียอันตรายจากชุมชนของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง กฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับของหน่วยงานภายนอกการมีส่วนร่วมของประชาชนในท้องถิ่น
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์,