แนวทางการพัฒนาโฮสเทล เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต
Publisher
Issued Date
2017
Issued Date (B.E.)
2560
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
162 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Other identifier(s)
b203108
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
ปริชล วิมลเมือง (2017). แนวทางการพัฒนาโฮสเทล เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต. Retrieved from: http://repository.nida.ac.th/handle/662723737/4036.
Title
แนวทางการพัฒนาโฮสเทล เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต
Alternative Title(s)
Development guideline for hostel to support solo travel in Mueang district, Phuket province
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
การศึกษาเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบทการให้บริการของโฮสเทล ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต ที่มีต่อนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel 2) เพื่อศึกษาระดับความพร้อมของผู้ประกอบการโฮสเทล ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ตในการรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel 3) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเข้าพักโฮสเทลของนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต 4) เพื่อสร้างแนวทางการพัฒนาโฮสเทล ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต ในการรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ คือ การวิจัยเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์ เจ้าหน้าที่ภาครัฐ และผู้ประกอบการโฮสเทล การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และพรรณนาอธิบาย การวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามกับผู้เข้าพักชาวต่างชาติ จำนวน 400 ตัวอย่าง วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม โดยใช้สถิติพรรณนาหาค่าความถี่ ร้อยละ และข้อมูลเกี่ยวกับศักยภาพของผู้ประกอบการในการรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ของโฮสเทล และพฤติกรรมนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ในการเข้าพักโฮสเทล โดยใช้สถิติหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนโดยใช้สถิติ F-test (One Way ANOVA)
ผลการศึกษา พบว่า บริบทการให้บริการของผู้ประกอบการ โฮสเทล ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต ที่มีต่อนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ทั้ง บริบทด้านบุคลากร บริบทด้านระเบียบปฏิบัติการ และบริบทด้านการดำเนินงาน มีการดำเนินการที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความร่วมมือระหว่างภาครัฐและผู้ประกอบการโฮสเทลทั้งทางตรงและทางอ้อม ระดับความพร้อมของผู้ประกอบการโฮสเทล ในการรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ทั้ง 4 ด้าน อยู่ในระดับดี คือ ความพร้อมด้านสถานที่ มีค่าเฉลี่ย 3.95 ความพร้อมด้านห้องพักและห้องน้ำ มีค่าเฉลี่ย 4.03 ความพร้อมด้านความปลอดภัย มีค่าเฉลี่ย 3.82 และความพร้อมด้านทักษะบุคลากร มีค่าเฉลี่ย 3.97 ซึ่งทั้งภาครัฐและผู้ประกอบการโฮสเทล ได้ให้ความสำคัญในการหาแนวทางการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้แก่ผู้เข้าพักชาวต่างชาติให้กลับมาใช้บริการโฮสเทล ในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ตอีกครั้ง พฤติกรรมการเข้าพักโฮสเทลของนักท่องเที่ยวกลุ่ม Solo Travel ส่วนใหญ่รู้จักโฮสเทลผ่านคำแนะนำจากเพื่อน และ หนังสือ นิตยสาร ร้อยละ 24.75 อิทธิพลในการเลือกโฮสเทลคือความคิดเห็นของผู้ใช้บริการผ่านทางอินเตอร์เน็ต ร้อยละ 49.00 นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เลือกห้องพักแบบส่วนตัว ร้อยละ 51.25 กิจกรรมยามว่างคือ เดินทางท่องเที่ยวตามแผนที่วางไว้ ร้อยละ 54.75 ไม่ต้องการเข้าร่วมกิจกรรมของทางโฮสเทล ร้อยละ 54 นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เลือกที่จะแนะนำเพื่อนให้มาใช้บริการโฮสเทลในอำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต ร้อยละ 77 และสุดท้ายปัจจัยในการเลือกโฮสเทล คือ ราคาถูก ร้อยละ 43.75
The objectives of the study were 1) to examine the context of hostel services in Muang District, Phuket Province for solo travel group. 2) to examine the readiness of hostels in Muang District, Phuket, about supporting for Solo Travel Group. 3) to examine the behavior of hostel guests in Muang District, Phuket Province. 4) To develop a hostel strategy in Muang District, Phuket Province. To support Solo Travel group by the integrated methodology research between quantitative and qualitative research. As quantitative research used interview from government officials and hostel operators. The research was used for data analysis by means of content and descriptive quantitative research used 400 questionnaires of foreign visitors. Descriptive statistics were used to find out the frequencies and information on the potential of operators for the Solo Travel group and behavior in hostel accommodation. By average stats, standard deviation and hypotheses testing by F-test (One Way ANOVA) in variance analyzing. The findings showed that the service of the hostel operators in Muang District, Phuket Province. for the solo travel group had a good job such as personal , actions and process that were based on direct cooperation between the government and the host operators, both directly and indirectly. The availability level of the hostel operator ranked at a good level, with average occupancy at 3.95, room and bathroom availability at 4.03, safety at 3.82, and staffing skills were an average at 3.97, both the government and the hostel operator focus about importance to development. To reassure foreign guests, they will return to the hostel in Phuket Town again. Almost majority of Solo Travel hostels with recommendations from friends and books at 24.75 percent, influence in hostel choice is the opinion of users through the Internet at 49.00 percent. Almost visitors choose private rooms at 51.25 percent and there were 54.75% do not want to participate in the hostel's activities. Most tourists recommended their friends to the hostel in Muang District, Phuket at 77 percent and final factor in choosing the hostel at 43.75 percent because it’s so cheap.
The objectives of the study were 1) to examine the context of hostel services in Muang District, Phuket Province for solo travel group. 2) to examine the readiness of hostels in Muang District, Phuket, about supporting for Solo Travel Group. 3) to examine the behavior of hostel guests in Muang District, Phuket Province. 4) To develop a hostel strategy in Muang District, Phuket Province. To support Solo Travel group by the integrated methodology research between quantitative and qualitative research. As quantitative research used interview from government officials and hostel operators. The research was used for data analysis by means of content and descriptive quantitative research used 400 questionnaires of foreign visitors. Descriptive statistics were used to find out the frequencies and information on the potential of operators for the Solo Travel group and behavior in hostel accommodation. By average stats, standard deviation and hypotheses testing by F-test (One Way ANOVA) in variance analyzing. The findings showed that the service of the hostel operators in Muang District, Phuket Province. for the solo travel group had a good job such as personal , actions and process that were based on direct cooperation between the government and the host operators, both directly and indirectly. The availability level of the hostel operator ranked at a good level, with average occupancy at 3.95, room and bathroom availability at 4.03, safety at 3.82, and staffing skills were an average at 3.97, both the government and the hostel operator focus about importance to development. To reassure foreign guests, they will return to the hostel in Phuket Town again. Almost majority of Solo Travel hostels with recommendations from friends and books at 24.75 percent, influence in hostel choice is the opinion of users through the Internet at 49.00 percent. Almost visitors choose private rooms at 51.25 percent and there were 54.75% do not want to participate in the hostel's activities. Most tourists recommended their friends to the hostel in Muang District, Phuket at 77 percent and final factor in choosing the hostel at 43.75 percent because it’s so cheap.
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (การจัดการการท่องเที่ยวแบบบูรณาการ))--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2560