อิทธิพลของการลงโทษจำคุกกับลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง
Files
Publisher
Issued Date
2018
Issued Date (B.E.)
2561
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
116 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Other identifier(s)
b208166
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
ฌ.กะเฌอ มณีเทพ (2018). อิทธิพลของการลงโทษจำคุกกับลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง. Retrieved from: https://repository.nida.ac.th/handle/662723737/5038.
Title
อิทธิพลของการลงโทษจำคุกกับลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง
Alternative Title(s)
The effects of imprisonment on the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
การศึกษาเรื่องอิทธิพลจากการลงโทษจำคุกต่อลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง โดยมีวัตถุประสงค์ในการศึกษา 1) เพื่อศึกษาลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการถูกตีตราทางสังคมด้วยการลงโทษจำคุกต่อลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง และ 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลร่วมระหว่างอายุและโปรแกรมแก้ไขฟื้นฟูกับลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง โดยการศึกษาจากเอกสารแนวคิดทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง และการสำรวจโดยใช้แบบสอบถามจากผู้ต้องขังชายที่ต้องขังในคดีที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติด จำนวน 444 คน
ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1) ผู้ต้องขังส่วนใหญ่มีลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขังในระดับน้อย แต่เมื่อพิจารณาข้อมูลเป็นรายด้าน พบว่า ผู้ต้องขังมีลักษณะของการต่อต้านค่านิยมของสังคม และการยึดตนเองเป็นศูนย์กลางอยู่ในระดับมาก ในขณะที่ลักษณะด้านการหาเหตุผลเข้าข้างตนเอง และการมีความสามารถในการควบคุมตนเองต่ำอยู่ในระดับน้อย โดยมีลักษณะด้านการขาดกระบวนการคิดวิเคราะห์อย่างเป็นระบบในระดับน้อยที่สุด
2) จำนวนครั้งในการจำคุกและอายุของผู้ต้องขัง เป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง โดยผู้ต้องขังที่มีจำนวนครั้งมากกว่าจะมีลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขังมากกว่า ซึ่งสะท้อนจำนวนครั้งในการมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนของบุคคลนั้น ๆ ส่งผลให้เกิดการตีตราซ้ำจากสังคมและถูกปฏิเสธจากสังคม และผู้ต้องขังที่มีอายุที่น้อยกว่าจะมีระดับการตีตราตนเองเป็นอาชญากรมากกว่าผู้ต้องขังที่มีอายุมากกว่า เนื่องจากผู้ที่มีอายุมากกว่ามีความมั่นคงทางด้านอารมณ์ ความคิด ทำให้มีภูมิคุ้มกันปฏิกิริยาตอบโต้จากสังคมมากกว่าผู้ที่มีอายุน้อยกว่า
3) ไม่พบว่ามีอิทธิพลร่วมระหว่างอายุและโปรแกรมแก้ไขฟื้นฟูต่อลักษณะที่มีแนวโน้มต่อการเป็นอาชญากรของผู้ต้องขัง
The objective of the research entitled “The Effects of Imprisonment on the Characteristics Related to the Tendency to Repeat Criminal Offenses by Inmates” was to study: 1) the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates, 2) the effects of imprisonment-related social stigmatization on the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates, and 3) the interaction effects between age plus rehabilitation programs and the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates. This research involved the review of literature on relevant theories as well as questionnaire-based surveys with 444 drug-related inmates. The research found that most of the inmates possessed characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses at a low level. However, in all aspects, they had anti-social values and entitlement at a high level, while their rationalization and low self-control were at a low level. Their cognitive laziness was at the lowest level. The number of times being imprisoned and age were factors which contributed to their characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses. The higher the number of times of being imprisoned, the more likely the inmates had characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses. This reflected the number of times of deviant behaviors they implemented, which resulted in them experiencing repeated social stigmatization and social rejection. The research revealed that the younger inmates had a higher level of self-stigmatization related to being criminals than their older counterparts. This was derived from the fact that the older inmates had more emotional and cognitive stability; thus, they were more immune to social reactions than the younger ones. No interaction effects between age plus rehabilitation programs and the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates were identified.
The objective of the research entitled “The Effects of Imprisonment on the Characteristics Related to the Tendency to Repeat Criminal Offenses by Inmates” was to study: 1) the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates, 2) the effects of imprisonment-related social stigmatization on the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates, and 3) the interaction effects between age plus rehabilitation programs and the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates. This research involved the review of literature on relevant theories as well as questionnaire-based surveys with 444 drug-related inmates. The research found that most of the inmates possessed characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses at a low level. However, in all aspects, they had anti-social values and entitlement at a high level, while their rationalization and low self-control were at a low level. Their cognitive laziness was at the lowest level. The number of times being imprisoned and age were factors which contributed to their characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses. The higher the number of times of being imprisoned, the more likely the inmates had characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses. This reflected the number of times of deviant behaviors they implemented, which resulted in them experiencing repeated social stigmatization and social rejection. The research revealed that the younger inmates had a higher level of self-stigmatization related to being criminals than their older counterparts. This was derived from the fact that the older inmates had more emotional and cognitive stability; thus, they were more immune to social reactions than the younger ones. No interaction effects between age plus rehabilitation programs and the characteristics related to the tendency to repeat criminal offenses by inmates were identified.
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (รป.ม.)--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2561