การกำหนดข้อยกเว้นความรับผิดของผู้ให้บริการเกี่ยวกับการหมิ่นประมาทบนอินเทอร์เน็ต

ธนาพร ก้องวโรดม

การกำหนดข้อยกเว้นความรับผิดของผู้ให้บริการเกี่ยวกับการหมิ่นประมาทบนอินเทอร์เน็ต

dc.contributor.advisor	วราภรณ์ วนาพิทักษ์	th
dc.contributor.author	ธนาพร ก้องวโรดม	th
dc.date.accessioned	2019-02-12T04:22:44Z
dc.date.available	2019-02-12T04:22:44Z
dc.date.issued	2015	th
dc.date.issuedBE	2558	th
dc.description	วิทยานิพนธ์ (น.ม.)--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2558	th
dc.description.abstract	การศึกษาเรื่อง การกำหนดข้อยกเว้นความรับผิดของผู้ให้บริการเกี่ยวกับการหมิ่นประมาท บนอินเทอร์เน็ต มีความมุ่งหมายและมีวัตถุประสงค์ในการที่จะทำการกำหนดหน้าที่ความรับผิดและ หลักเกณฑ์ข้อยกเว้นความรับผิดฐานหมิ่นประมาทให้แก่ผู้ให้บริการ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้มีการศึกษา และวิเคราะห์ถึงลักษณะรูปแบบ วิธีการ รวมไปถึงประเภทของผู้ให้บริการ ซึ่งการวิเคราะห์ได้ทำการ พูดถึงขอบเขตของการบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องในประเทศไทยไม่ว่าจะเป็นประมวลกฎหมาย อาญาหรือพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 ร่าง พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เพื่อเป็นที่เหมาะสมสำหรับผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตใน ประเทศไทยต่อไป	th
dc.description.abstract	จากการที่ได้ทำการศึกษาค้นคว้าพบว่า ได้มีการกระทำความผิดในรูปแบบนี้มากขึ้นและยัง ขยายวงกว้างออกไปอีกมากมายแต่กฎหมายที่นำมาบังคับใช้มีความไม่ชัดเจน ซึ่งผู้ให้บริการสามารถ แบ่งได้เป็น 4 ประเภทโดยแต่ละประเภทมีความสามารถหรือลักษณะการให้บริการที่แตกต่างกัน ออกไป และจากการศึกษากฎหมายของประเทศต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นประเทศสหรัฐอเมริกา สหภาพ ยุโรป ประเทศอังกฤษ และประเทศเยอรมนี ก็ได้มีการกำหนดถึงความรับผิดและได้มีการกำหนดถึง ข้อยกเว้นความรับผิดไว้โดยแบ่งแยกตามประเภทของผู้ให้บริการบางประเทศก็กำหนดรวมอยู่ใน มาตราเดียวกันโดยแบ่งเป็นวรรค บางประเทศก็ได้กำหนดแยกเป็นแต่ละมาตราอย่างชัดแจ้ง แต่เกือบ ทุกประเทศได้มีแนวคิดที่สอดคล้องกันว่าผู้ให้บริการด้านเนื้อหาจะต้องรับผิดต่อเนื้อหาข้อมูลที่ตน สร้างขึ้นเสมอ ในทางตรงกันข้ามผู้ให้บริการที่เป็นเพียงตัวกลางไม่จำต้องมาร่วมรับผิดกับเนื้อหาข้อมูล ที่เกิดจากบุคคลที่สาม เว้นแต่ได้รู้หรืออาจได้รู้ถึงข้อมูลที่ผิดกฎหมายแล้วแต่กลับเพิกเฉยไม่ได้ ดำเนินการแก้ไขอย่างใด	th
dc.description.abstract	สำหรับประเทศไทย ได้มีทั้งกฎหมายทั่วไปและกฎหมายเฉพาะเกี่ยวกับการกระทำความผิด ฐานหมิ่นประมาทบนอินเทอร์เน็ตแต่ก็ไม่สามารถที่จะนำข้อกฎหมายมาปรับใช้กับข้อเท็จจริงได้ทุก กรณีเพราะยังมีปัญหาเรื่ององค์ประกอบความรับผิดอีกทั้งกฎหมายเฉพาะก็ยังคงมีปัญหาเกี่ยวกับการ กำหนดความรับผิดที่หมายรวมถึงผู้ให้บริการทุกประเภทต้องรับผิดร่วมกับผู้กระทำผิดที่แท้จริงมิได้ แบ่งความรับผิดออกตามประเภทต่างๆและไม่ได้กำหนดข้อยกเว้นความรับผิดสำหรับผู้ให้บริการที่เป็น เพียงตัวกลาง	th
dc.description.abstract	ดังนั้นข้อเสนอแนะในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ คือ ควรต้องกำหนดภาระหน้าที่หรือความรับผิดให้ ชัดเจนเพื่อที่จะสามารถนำหลักเกณฑ์ทั่วไปในประมวลกฎหมายอาญามาปรับใช้ได้และควรต้องแก้ไข กฎหมายเฉพาะในเรื่องที่เกี่ยวกับการกำหนดความรับผิดโดยแยกเป็นแต่ละประเภทรวมถึงการกำหนด ข้อยกเว้นความรับผิดให้แก่ผู้ให้บริการที่เป็นเพียงตัวกลางโดยคำนึงถึงความแตกต่างในการให้บริการ และความเป็นไปได้ในทางกฎหมาย	th
dc.format.extent	178 แผ่น	th
dc.format.mimetype	application/pdf	th
dc.identifier.other	b190000	th
dc.identifier.uri	http://repository.nida.ac.th/handle/662723737/4248	th
dc.language.iso	tha	th
dc.publisher	สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์	th
dc.rights	ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)	th
dc.subject	การหมิ่นประมาทบนอินเทอร์เน็ต	th
dc.subject.other	หมิ่นประมาท	th
dc.subject.other	อินเตอร์เน็ต -- กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ	th
dc.subject.other	คอมพิวเตอร์ -- กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ	th
dc.title	การกำหนดข้อยกเว้นความรับผิดของผู้ให้บริการเกี่ยวกับการหมิ่นประมาทบนอินเทอร์เน็ต	th
dc.title.alternative	Defenses to internet defamation of internet service providers	th
dc.type	text--thesis--master thesis	th
mods.genre	Thesis	th
mods.physicalLocation	สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา	th
thesis.degree.department	คณะนิติศาสตร์	th
thesis.degree.grantor	สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์	th
thesis.degree.level	Masters	th
thesis.degree.name	นิติศาสตรมหาบัณฑิต	th