หลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองที่เหมาะสมในตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์ของประเทศไทย
Files
Publisher
Issued Date
2022
Issued Date (B.E.)
2565
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
374 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Other identifier(s)
b215470
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
ปกรณ์ วิญญูหัตถกิจ (2022). หลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองที่เหมาะสมในตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์ของประเทศไทย. Retrieved from: https://repository.nida.ac.th/handle/662723737/6632.
Title
หลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองที่เหมาะสมในตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์ของประเทศไทย
Alternative Title(s)
Appropriate rule for self-regulation in Thai Stock Exchange Market
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
การกำกับดูแลตนเองเป็นการกำกับดูแลรูปแบบหนึ่งที่นิยมนำมาใช้อย่างกว้างขวาง โดยเปิดโอกาสให้สมาชิกในกลุ่มวิชาชีพหรือกลุ่มธุรกิจได้เข้ามามีบทบาทในการกำกับดูแลสมาชิกด้วยกันเอง ประเทศไทยก็ได้นำแนวทางการกำกับดูแลตนเองดังกล่าวมาใช้ในตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์ (ตลาดรอง) ของประเทศไทย โดยมีองค์กรกำกับดูแลตนเองทั้งในระดับตลาดหลักทรัพย์ อันได้แก่ ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย และในระดับสมาคมธุรกิจหลักทรัพย์ อันได้แก่ สมาคมตลาดตราสารหนี้ไทย อย่างไรก็ตามหลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองในปัจจุบันก็ก่อให้เกิดปัญหาที่สำคัญหลายประการดังนี้ (1) พระราชบัญญัติหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ พ.ศ. 2535 ไม่ได้รับรองสถานะองค์กรกำกับดูแลตนเองในตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์ ทำให้เกิดความไม่ชัดเจนว่าองค์กรใดบ้างที่มีสถานะเป็นองค์กรกำกับดูแลตนเองและควรมีความรับผิดตามกฎหมายอย่างไร (2) ไม่มีหลักเกณฑ์ที่ส่งเสริมให้มีองค์กรกำกับดูแลตนเองในระดับสมาคมธุรกิจหลักทรัพย์ได้หลายแห่ง ทำให้ไม่มีองค์กรที่สามารถแบ่งเบาภาระงานด้านการกำกับดูแลสมาชิกได้อย่างเต็มที่หากมีการแปรรูปตลาดหลักทรัพย์ในอนาคต และ (3) หลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองตามพระราชบัญญัติหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ พ.ศ. 2535 ไม่เพียงพอต่อการคุ้มครองผู้มีส่วนได้เสียในตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์อย่างเหมาะสม เนื่องจากสร้างความไม่เป็นธรรมแก่ผู้มีส่วนได้เสียอื่นที่ไม่ใช่สมาชิกในตลาด ก่อให้เกิดการรวมกลุ่มกันของสมาชิกองค์กรกำกับดูแลตนเองเพื่อกีดกันการแข่งขัน และทำให้เกิดการขัดกันของผลประโยชน์ระหว่างสมาชิกขององค์กรกำกับดูแลตนเองและผู้ลงทุน
ทั้งนี้จากการศึกษาหลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองในตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์ของต่างประเทศ อันได้แก่ มาเลเซีย เกาหลีใต้ และสหรัฐอเมริกา พบว่าทุกประเทศที่เลือกศึกษามีการรับรองสถานะองค์กรกำกับดูแลตนเองไว้ในกฎหมายเกี่ยวกับหลักทรัพย์ อีกทั้งหลักเกณฑ์ของมาเลเซียและสหรัฐอเมริกาก็เปิดโอกาสให้มีองค์กรกำกับดูแลตนเองในระดับสมาคมธุรกิจหลักทรัพย์ได้หลายแห่ง โดยสมาคมธุรกิจหลักทรัพย์ของสหรัฐอเมริกาที่ถูกรับรองให้เป็นองค์กรกำกับดูแลตนเองตามกฎหมายสามารถแบ่งเบาภาระหน้าที่การกำกับดูแลสมาชิกของตลาดหลักทรัพย์ภายหลังการแปรรูปแล้วได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้ทุกประเทศที่เลือกศึกษามีการกำหนดหลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองที่ดีเพื่อสร้างความเป็นธรรมและความโปร่งใสที่คล้ายคลึงกัน เช่น มีการรับฟังความคิดเห็นของผู้มีส่วนได้เสีย มีกระบวนการจัดการข้อเรียกร้อง มีการเปิดเผยร่างของกฎเกณฑ์ กฎเกณฑ์ และคำวินิจฉัย เป็นต้น ส่วนหลักเกณฑ์ที่กำหนดเพื่อคุ้มครองผู้ลงทุนมีความแตกต่างกันในหลายเรื่อง ตัวอย่างเช่น มาเลเซียกำหนดสัดส่วนกรรมการอิสระในคณะกรรมการขององค์กรกำกับดูแลตนเองน้อยกว่ากึ่งหนึ่ง ในขณะที่เกาหลีใต้กำหนดสัดส่วนกรรมการอิสระไว้มากกว่ากึ่งหนึ่ง ตลาดหลักทรัพย์ของมาเลเซียและสหรัฐอเมริกามีการแยกส่วนงานกำกับดูแลสมาชิกออกมาเป็นบริษัทโดยเฉพาะ ในขณะที่องค์กรกำกับดูแลส่วนใหญ่ได้แยกออกมาเพียงคณะกรรมการกำกับดูแลสมาชิก มาเลเซียมีกลไกการกำกับการดำเนินงานขององค์กรกำกับดูแลตนเองที่ครบถ้วนมากกว่าประเทศอื่น โดยแฉพาะการกำหนดหน้าที่ให้องค์กรกำกับดูแลตนเองต้องแจ้งให้หน่วยงานกำกับดูแลของรัฐทราบเมื่อมีการลงโทษสมาชิก และการให้อำนาจหน่วยงานกำกับดูแลของรัฐเข้าทำหน้าที่แทนองค์กรกำกับดูแลตนเองได้ในบางกรณี เป็นต้น
ดังนั้นผู้เขียนมีข้อเสนอแนะว่าควรนำแนวทางการกำกับดูแลตนเองของต่างประเทศมาแก้ไขปัญหาของประเทศไทยดังนี้ (1) ควรปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ พ.ศ. 2535 ให้มีบทบัญญัติรับรองสถานะองค์กรกำกับดูแลตนเอง (2) กำหนดหลักเกณฑ์ส่งเสริมให้มีองค์กรกำกับดูแลตนเองในระดับสมาคมธุรกิจหลักทรัพย์ได้หลายแห่ง และ (3) ควรปรับปรุงแก้ไขหลักเกณฑ์การกำกับดูแลตนเองให้เป็นธรรม โปร่งใส และคุ้มครองผู้ลงทุนได้มากขึ้น เช่น ควรกำหนดโครงสร้างของคณะกรรมการองค์กรกำกับดูแลตนเองให้มีสัดส่วนกรรมการอิสระมากกว่ากึ่งหนึ่ง ควรกำหนดให้มีคณะอนุกรรมการกำกับดูแลสมาชิกโดยเฉพาะ ควรเพิ่มอำนาจให้ ก.ล.ต. สามารถกำกับการดำเนินงานขององค์กรกำกับดูแลตนเองได้มากขึ้น ซึ่งรวมถึงการเข้าไปปฏิบัติหน้าที่แทนองค์กรกำกับดูแลตนเองได้ เป็นต้น
Self-regulation is a form of widely used regulation which allows members of professional or business group taking the role of regulating themselves. Thailand also adopted self-regulation to the stock exchange market (secondary market) of Thailand. There are Self-Regulatory Organizations (SROs) at the stock exchange level, namely “the Stock Exchange of Thailand” (SET) and the securities association level, namely “the Thai Bond Market Association” (ThaiBMA). However, the current rule for self-regulation creates several important problems as follows: (1) As the Securities and Exchange Act B.E. 2535 does not certify the Self-Regulatory Organization (SRO) status in the stock exchange market, this is unclear which organization has the SRO status and how it should be liable under the Thai law. (2) There is no rule to promote Multi SRO model at the securities association level which may cause no entity to support member regulatory function in case of the stock exchange’s demutualization in the future and (3) The rule for self-regulation under the Securities and Exchange Act B.E. 2535 is not sufficient to properly protect all stakeholders in the stock exchange market since it creates unfairness to non-membership stakeholders in the market, forms SRO membership cartel to mitigate competition and causes conflict of interest between the SRO members and investors. According to the study of rule for self-regulation in stock exchange market of case study countries i.e. Malaysia, South Korea and the United States, it is found that the securities law of all case study countries has the provision to certify SRO status. The Malaysian and US law support Multi SRO model at the securities association level. In addition, after demutualization of stock exchanges in the United States, the securities association can properly perform SRO function to relieve the burden of stock exchanges’ member regulation. Moreover, all case study countries have similar good standard of self-regulatory rule to ensure fairness and transparency e.g. providing public hearing for stakeholders, having due process of dispute settlement, disclosing rule, drafted rules and decisions. However, the rules to ensure investor protection in each case study country are different in several items. For example, Malaysia sets the proportion of independent directors in the SRO board less than half while South Korea sets such proportion more than half. The Malaysian and US stock exchanges separate member regulatory function to new subsidiary while other SROs only separate to subcommittee on member regulation. Malaysia has mechanism of SRO oversight program more comprehensive than other countries, especially specifying that SRO must notify state regulator when punishing its members and state regulator is empowered to act on behalf of SRO in some situations. Therefore, the author recommends that Thailand should adopt proper self-regulatory rule of case study countries to solve SRO problems in Thailand as follows: (1) The Securities and Exchange Act B.E. 2535 should be amended to certify the SRO status. (2) The rule to promote Multi SRO at the securities association level should be established and (3) The rule for self-regulation should be amended to increase fairness, transparency and investor protection. For example, the structure of the SRO board should comprise of independent directors more than half, specific subcommittee on member regulation should be established, the power of the Securities and Exchange Commission (SEC) to oversee the member regulation function of SRO should be increased, including the SEC empowerment to act on behalf of the SRO.
Self-regulation is a form of widely used regulation which allows members of professional or business group taking the role of regulating themselves. Thailand also adopted self-regulation to the stock exchange market (secondary market) of Thailand. There are Self-Regulatory Organizations (SROs) at the stock exchange level, namely “the Stock Exchange of Thailand” (SET) and the securities association level, namely “the Thai Bond Market Association” (ThaiBMA). However, the current rule for self-regulation creates several important problems as follows: (1) As the Securities and Exchange Act B.E. 2535 does not certify the Self-Regulatory Organization (SRO) status in the stock exchange market, this is unclear which organization has the SRO status and how it should be liable under the Thai law. (2) There is no rule to promote Multi SRO model at the securities association level which may cause no entity to support member regulatory function in case of the stock exchange’s demutualization in the future and (3) The rule for self-regulation under the Securities and Exchange Act B.E. 2535 is not sufficient to properly protect all stakeholders in the stock exchange market since it creates unfairness to non-membership stakeholders in the market, forms SRO membership cartel to mitigate competition and causes conflict of interest between the SRO members and investors. According to the study of rule for self-regulation in stock exchange market of case study countries i.e. Malaysia, South Korea and the United States, it is found that the securities law of all case study countries has the provision to certify SRO status. The Malaysian and US law support Multi SRO model at the securities association level. In addition, after demutualization of stock exchanges in the United States, the securities association can properly perform SRO function to relieve the burden of stock exchanges’ member regulation. Moreover, all case study countries have similar good standard of self-regulatory rule to ensure fairness and transparency e.g. providing public hearing for stakeholders, having due process of dispute settlement, disclosing rule, drafted rules and decisions. However, the rules to ensure investor protection in each case study country are different in several items. For example, Malaysia sets the proportion of independent directors in the SRO board less than half while South Korea sets such proportion more than half. The Malaysian and US stock exchanges separate member regulatory function to new subsidiary while other SROs only separate to subcommittee on member regulation. Malaysia has mechanism of SRO oversight program more comprehensive than other countries, especially specifying that SRO must notify state regulator when punishing its members and state regulator is empowered to act on behalf of SRO in some situations. Therefore, the author recommends that Thailand should adopt proper self-regulatory rule of case study countries to solve SRO problems in Thailand as follows: (1) The Securities and Exchange Act B.E. 2535 should be amended to certify the SRO status. (2) The rule to promote Multi SRO at the securities association level should be established and (3) The rule for self-regulation should be amended to increase fairness, transparency and investor protection. For example, the structure of the SRO board should comprise of independent directors more than half, specific subcommittee on member regulation should be established, the power of the Securities and Exchange Commission (SEC) to oversee the member regulation function of SRO should be increased, including the SEC empowerment to act on behalf of the SRO.
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (น.ด.)--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2565