การสังเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะมุ่งอนาคตควบคุมตน เหตุผลเชิงจริยธรรมกับพฤติกรรมจริยธรรม ด้วยวิธีการวิเคราะห์อภิมาน

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มุ่งสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวกับจิตพฤติกรรมศาสตร์ที่ศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่างลักษณะมุ่งอนาคตควบคุมตน เหตุผลเชิงจริยธรรม กับ พฤติกรรมจริยธรรม โดยใช้วิธีการ วิเคราะห์อภิมาน โดยงานวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ที่สําคัญ 3 ประการคือ 1) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่างลักษณะมุ่งอนาคตควบคุมตน กับ พฤติกรรมจริยธรรมโดยรวมว่ามีค่ามากน้อยเพียงใด และพบผล ที่เด่นชัดในกลุ่มตัวอย่างย่อยประเภทใดบ้าง 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเหตุผลเชิงจริยธรรม กับ พฤติกรรมจริยธรรมโดยรวมว่ามีค่ามากน้อยเพียงใด และ พบผลที่เด่นชัดในกลุ่มตัวอย่างย่อยประเภทใดบ้าง 3) เพื่อเปรียบเทียบค่าขนาดอิทธิพลของลักษณะมุ่งอนาคตควบคุมตน กับ พฤติกรรมจริยธรรม และ เหตุผลเชิงจริยธรรมกับพฤติกรรมจริยธรรม กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยนี้ คือ ภาคนิพนธ์ วิทยานิพนธ์ ปริญญานิพนธ์ และ รายงานการวิจัย ที่ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะมุ่งอนาคตควบคุมตน ลักษณะมุ่งอนาคตควบคุมตน เหตุผลเชิง จริยธรรม กับ พฤติกรรมจริยธรรม จํานวน 26 เรื่อง ซึ่งมีการคัดเลือกโดยงานวิจัยนั้นต้องเป็นงานวิจัย เชิงสัมพันธ์เปรียบเทียบ (Comparative – Correlation Study) ใช้แบบวัดชนิดมาตรประเมินรวมค่า (Summates Rating Scales) มีกลุ่มตัวอย่างในงานวิจัยไม่ต่ํากว่า 350 คน มีวิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างเป็น ระบบ ใช้ทฤษฎีปฏิสัมพันธ์นิยม (Interactionism Model) เป็นกรอบแนวคิดในการศึกษา และ เป็นงานวิจัย ที่เกี่ยวกับจิตพฤติกรรมศาสตร์