การเปรียบเทียบการคัดเลือกตัวแบบการถดถอยแบบริดจ์ โดยใช้เกณฑ์ซีพีและสถิติทดสอบซีพี

Abstract

การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการคัดเลือกตัวแปรอิสระในการวิเคราะห์การถดถอย แบบริดจ์เชิงเส้นพหุคูณ ที่ใช้วิธีการประมาณค่าพารามิเตอร์ริดจ์5 วิธี คือวิธีของโฮเอิร์ล เคนนาร์ด วิธีของโฮเอิร์ล เคนนาร์ดและบาลด์วิน วิธีของลอว์เลสและแวง วิธีของคาลาฟและชูเกอร์ และวิธีกำลัง สองน้อยที่สุด โดยใช้วิธีการคัดเลือกแบบไปข้างหน้าและการกำจัดแบบถอยหลังโดยใช้เกณฑ์ซีพีและ สถิติทดสอบซีพีผลการจำลองข้อมูลสรุปได้ว่าเมื่อขนาดตัวอย่าง 15, 20, 30,50 และ100ร้อยละของ จำนวนคร้ังที่คัดเลือกตัวแบบได้ถูกต้องเมื่อใช้สถิติทดสอบซีพีมีค่าสูงกวา่ การใช้เกณฑ์ซีพีในการใช้ วิธีการคัดเลือกแบบไปข้างหน้าและการกำจัดแบบถอยหลัง ซึ่งผลการศึกษาไม่พบตัวแบบ Underspecification และ Misspecification มีเพียงตัวแบบ Overspecification ซึ่งเป็นปัญหาที่มีความรุนแรง ในการวิเคราะห์น้อยกว่าตัวแบบในสองกรณีแรก นอกจากนั้น พบว่า ทุกระดับความสัมพันธ์ของตัวแปร อิสระระหว่าง x1 และ x2 มีการคัดเลือกตัวแบบได้ถูกต้องไม่แตกต่างกัน และวิธีการประมาณค่าพารามิเตอร์ริดจ์ด้วยวิธีต่างๆ สามารถคัดเลือกได้ถูกต้องสูงกว่าวิธีกำลังสองน้อยที่สุด เมื่อตัวอย่างมีขนาดเล็ก และสามารถคัดเลือกตัวแบบได้ถูกต้องไม่แตกต่างกัน เมื่อตัวอย่างมีขนาดใหญ่ขึ้น