ปัญหากฎหมายอุทยานแห่งชาติที่กระทบต่อสิทธิชุมชนของชาวเลในแถบพื้นที่ทะเลอันดามัน
Publisher
Issued Date
2016
Issued Date (B.E.)
2559
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
115 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
Other identifier(s)
b197535
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบแสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
โมระติ เทพเดชา (2016). ปัญหากฎหมายอุทยานแห่งชาติที่กระทบต่อสิทธิชุมชนของชาวเลในแถบพื้นที่ทะเลอันดามัน. Retrieved from: https://repository.nida.ac.th/handle/662723737/6780.
Title
ปัญหากฎหมายอุทยานแห่งชาติที่กระทบต่อสิทธิชุมชนของชาวเลในแถบพื้นที่ทะเลอันดามัน
Alternative Title(s)
Problems of national park laws affecting community rights of the sea gypsies in the areas of the Andaman Sea
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
การศึกษาเรื่องปัญหากฎหมายอุทยานแห่งชาติที่กระทบต่อสิทธิชุมชนของชาวเลในแถบพื้นที่ทะเลอันดามันมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาความสำคัญของปัญหากฎหมายอุทยานแห่งชาติกับสิทธิชุมชนของชาวเลในแถบพื้นที่ทะเลอันดามัน 2. เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมา แนวคิดและทฤษฎีสำคัญของสิทธิชุมชนและอุทยานแห่งชาติของไทย 3. เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมายของต่างประเทศเกี่ยวกับสิทธิชุมชน 4. เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับสิทธิชุมชนของชาวเลเพื่อปฏิรูปกฎหมายเกี่ยวกับอุทยานแห่งชาติและค้นหามาตรการทางกฎหมายที่เหมาะสมที่จะนำมาใช้ในการแก้ปัญหาของชาวเลให้ดำรงวิถีชีวิตดั้งเดิมสืบไปคู่กับการอนุรักษ์อุทยานแห่งชาติในแถบทะเลอันดามัน
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มุ่งศึกษาปัญหากฎหมายอุทยานแห่งชาติที่กระทบต่อสิทธิชุมชน
ของชาวเล ซึ่งมีเพียง 2 ประเด็นที่เกี่ยวข้อง คือ ประเด็นแรกเกี่ยวกับปัญหาชาวเลถูกจับกุมจากการทำประมงด้วยวิถีดั้งเดิมในเขตพื้นที่อุทยานแห่งชาติ และประเด็นที่สองเกี่ยวกับปัญหาชาวเลไม่มีสิทธิในการอยู่อาศัยในที่ดินและถูกขัดขวางมิให้ประกอบพิธีกรรมดั้งเดิมในเขตพื้นที่ถูกประกาศให้เป็นพื้นที่อุทยานแห่งชาติในเนื้อหาจึงจะกล่าวถึงการรับรองสิทธิชุมชนในกฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมายของต่างประเทศ ได้แก่ ประเทศออสเตรเลียและประเทศฟิลิปปินส์ เพื่อเป็นพื้นฐานในการวิเคราะห์เรื่องสิทธิในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติและสิทธิในการครอบครองที่ดินในเขตอุทยานแห่งชาติตลอดจนกฎหมายของไทยที่เกี่ยวข้อง เพื่อแสวงหาแนวทางที่จะแก้ปัญหาเพื่อให้การประกาศอุทยานแห่งชาติอยู่บนพื้นฐานของหลักสิทธิมนุษยชนโดยคำนึกถึงสิทธิชุมชนของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลที่อยู่อาศัยและใช้ประโยชน์จากทรัพย์ยากรธรรมชาติตามวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมให้สืบต่อไปจากการศึกษาพบว่า ตามกฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมายของต่างประเทศ ได้แก่ประเทศออสเตรเลียและประเทศฟิลิปปินส์ มีการรับรองถึงสิทธิของชนพื้นเมืองหรือสิทธิของผู้อยู่ก่อนซึ่งมีนัยยะเดียวกับสิทธิชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมของไทย ดังนั้น จึงควรแก้ไขมาตรา 16แห่งพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504 ให้มีข้อยกเว้นให้ชาวเลอันเป็นชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมมีสิทธิทำกินและอยู่อาศัยตลอดจนประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ ในพื้นที่เขตอุทยานแห่งชาติได้ กล่าวคือประเด็นแรกเกี่ยวกับปัญหาชาวเลถูกจับกุมจากการทำประมงด้วยวิถีดั้งเดิม จากการวิเคราะห์สรุปได้ว่าพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504 เป็นกฎหมายที่บัญญัติขึ้นนานแล้วไม่สอดคล้องกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปในปัจจุบัน ซึ่งมีการประกาศเขตอุทยานแห่งชาติในแถบพื้นที่ทะเลอันดามันหลายแห่ง อันเนื่องมาจากอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติฉบับนี้ และการมีข้อกำหนดห้ามมิให้บุคคลการทำการต่าง ๆ ภายในเขตอุทยานแห่งชาติไว้ในมาตรา 16 รวมถึงการห้ามจับสัตว์น้ำภายในเขตพื้นที่อุทยานแห่งชาติ ภายหลังรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 ได้มีการบัญญัติรองรับถึงสิทธิชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมไว้ให้ใช้ประโยชน์ในทรัพยากรธรรมชาติในท้องถิ่นนั้นได้และรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2550 ตลอดถึงรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยฉบับปัจจุบัน ก็ยังคงบัญญัติรับรองสิทธิชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมไว้เรื่อยมา จึงควรแก้ไขพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504 ให้สอดคล้องกับบทบัญญัติตามรัฐธรรมนูญโดยมีข้อยกเว้นให้ชาวเลอันเป็นชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมมีสิทธิในการจัดการการบำรุงรักษาและการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อมรวมทั้งความหลากหลายทางชีวภาพอย่างสมดุลและยั่งยืน กล่าวคือ ให้ชาวเลมีสิทธิทำกินโดยการทำประมงในเขตพื้นที่เขตอุทยานแห่งชาติได้ ประเด็นที่สองเกี่ยวกับปัญหาที่ชาวเลไม่มีสิทธิในการอยู่อาศัยในที่ดินและถูกขัดขวางมิให้ประกอบพิธีกรรมดั้งเดิมในเขตพื้นที่ถูกประกาศให้เป็นพื้นที่อุทยานแห่งชาติ จากการวิเคราะห์สามารถสรุปสาเหตุของปัญหาที่เกิดขึ้นได้ ประการแรก คือ การประกาศเป็นเขตพื้นที่อุทยานแห่งชาติทับที่อยู่อาศัยของชาวเลแต่เดิมและพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504 ห้ามมิให้ยืดถือครอบครองที่ดินในเขตอุทยานแห่งชาติ ดังนั้น จึงควรแก้ไข พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ.2504 ให้ชาวเลสามารถถือครองที่ดินได้โดยมีกรรมสิทธิ์ในลักษณะของการออกโฉนดชุมชน ประการที่สอง การที่เอกชนเบียดบังเอาที่ดินซึ่งเป็นที่สุสานของชาวเลไปออกเอกสารสิทธิ์ ทำให้ชาวเลไม่มีพื้นที่สุสานตลอดจนกระประกอบพิธีกรรมดั้งเดิมควรแก้ไขโดยให้มีการออกพระราชบัญญัติว่าด้วยการจัดตั้งเขตวัฒนธรรมพิเศษเพื่ออนุรักษ์วิถีชีวิตชาวเลอันเป็นชุมชนดั้งเดิมให้อยู่คู่กับทะเลอันดามันสืบไป
The purposes of this thesis were 1. To study the importance of problems of national park laws which affects community rights of the Sea Gypsies in the areas of the Andaman Sea, 2. To study important history, ideas and theories of community rights and national park of Thailand, 3. To study measures of international laws and foreign laws related to community rights, and 4. To study legal measures related to community rights of Sea Gypsies for further improvement of laws related to national park and seeking the appropriate measure to be applied as a solution to maintain both original livelihood of Sea Gypsies and conservation of national park in the area of Andaman Sea. This thesis focused on studying problems of national park laws which affects community rights of the Sea Gypsies on 2 issues. The first issue is arrests of Sea Gypsies due to indigenous fishing method in the national park area and the second issue is the problem that Sea Gypsies have no right to accommodate in and have been prevented to perform traditional ritual in the areas conserved as national parks. Recognition of community rights under international laws and foreign laws which are Australian laws and Filipino laws as well as relevant Thai laws has been referred as basics for analysis of rights to utilize natural resources and right to possess the land in the national park area in order to find the permanent solutions for conflict between declaration of national park on the basis of human rights and community rights of Sea Gypsies who resides therein and utilizing natural resources according to the original livelihood. According to the study, international laws and foreign laws including laws of Australia and Philippines recognize rights of indigenous people or rights of people naturally existing therein which is equivalent to original community rights of Thailand. Therefore, amendment of Section 16 of National Park Act, B.E. 2504 to add the exception to allow original community of Sea Gypsies having right of exploitation, right of habitation as well as indigenous rituals over the area of the national park is recommended. With regard to the first studying issue related to arrests of Sea Gypsies due to indigenous fishing method, we can analyze and summarize that National Park Act, B.E. 2504, which authorizes declaration of certain areas of Andaman Sea as national parks, is outdated and not in accordance with current social development. Prohibition of any operation to be conducted in the national park area under Section 16 includes prohibition of fishery in the national park which is against the provisions of the Thai Constitution, B.E. 2540, recognizing native community rights allowing utilization of local natural resources, and also against provisions under the Thai Constitution B.E. 2550 and current constitution which recognize the native community rights. Therefore, National Park Act, B.E. 2504, should be amended in accordance with the Constitution to entitle Sea Gypsies, which is native community, to manage, maintain and exploit natural resources, environment as well as biodiversity in a balanced and sustainable way. In short, indigenous fishing method of Sea Gypsies should be allowed in the area of national parks. The second studying issue is the problem that Sea Gypsies have no right to accommodate in and have been prevented to perform traditional ritual in the areas conserved as national parks. According to the analysis, we summarize that such problem is resulted from two causes. The first cause is declaration of areas of native Sea Gypsies as the national park and, as a result, prohibition of possession of land in the national park area by virtue of National Park Act, B.E. 2504. In this regard, National Park Act, B.E. 2504, should be amended to allow Sea Gypsies to possess the land in the form of community land title deed. The second cause is that the private entities has embezzled and obtained the title deed over the community cemetery of Sea Gypsies. Consequently, Sea Gypsies has no space for cemetery and also for practicing indigenous rituals. Enactment of the Act to establish special cultural conservation zone is recommended in order to conserve presence of traditional livelihood of native community of Sea Gypsies along with the Andaman Sea endlessly
The purposes of this thesis were 1. To study the importance of problems of national park laws which affects community rights of the Sea Gypsies in the areas of the Andaman Sea, 2. To study important history, ideas and theories of community rights and national park of Thailand, 3. To study measures of international laws and foreign laws related to community rights, and 4. To study legal measures related to community rights of Sea Gypsies for further improvement of laws related to national park and seeking the appropriate measure to be applied as a solution to maintain both original livelihood of Sea Gypsies and conservation of national park in the area of Andaman Sea. This thesis focused on studying problems of national park laws which affects community rights of the Sea Gypsies on 2 issues. The first issue is arrests of Sea Gypsies due to indigenous fishing method in the national park area and the second issue is the problem that Sea Gypsies have no right to accommodate in and have been prevented to perform traditional ritual in the areas conserved as national parks. Recognition of community rights under international laws and foreign laws which are Australian laws and Filipino laws as well as relevant Thai laws has been referred as basics for analysis of rights to utilize natural resources and right to possess the land in the national park area in order to find the permanent solutions for conflict between declaration of national park on the basis of human rights and community rights of Sea Gypsies who resides therein and utilizing natural resources according to the original livelihood. According to the study, international laws and foreign laws including laws of Australia and Philippines recognize rights of indigenous people or rights of people naturally existing therein which is equivalent to original community rights of Thailand. Therefore, amendment of Section 16 of National Park Act, B.E. 2504 to add the exception to allow original community of Sea Gypsies having right of exploitation, right of habitation as well as indigenous rituals over the area of the national park is recommended. With regard to the first studying issue related to arrests of Sea Gypsies due to indigenous fishing method, we can analyze and summarize that National Park Act, B.E. 2504, which authorizes declaration of certain areas of Andaman Sea as national parks, is outdated and not in accordance with current social development. Prohibition of any operation to be conducted in the national park area under Section 16 includes prohibition of fishery in the national park which is against the provisions of the Thai Constitution, B.E. 2540, recognizing native community rights allowing utilization of local natural resources, and also against provisions under the Thai Constitution B.E. 2550 and current constitution which recognize the native community rights. Therefore, National Park Act, B.E. 2504, should be amended in accordance with the Constitution to entitle Sea Gypsies, which is native community, to manage, maintain and exploit natural resources, environment as well as biodiversity in a balanced and sustainable way. In short, indigenous fishing method of Sea Gypsies should be allowed in the area of national parks. The second studying issue is the problem that Sea Gypsies have no right to accommodate in and have been prevented to perform traditional ritual in the areas conserved as national parks. According to the analysis, we summarize that such problem is resulted from two causes. The first cause is declaration of areas of native Sea Gypsies as the national park and, as a result, prohibition of possession of land in the national park area by virtue of National Park Act, B.E. 2504. In this regard, National Park Act, B.E. 2504, should be amended to allow Sea Gypsies to possess the land in the form of community land title deed. The second cause is that the private entities has embezzled and obtained the title deed over the community cemetery of Sea Gypsies. Consequently, Sea Gypsies has no space for cemetery and also for practicing indigenous rituals. Enactment of the Act to establish special cultural conservation zone is recommended in order to conserve presence of traditional livelihood of native community of Sea Gypsies along with the Andaman Sea endlessly
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (น.ม.)--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2559