การศึกษาความวิตกกังวลในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนระดับต้นที่มีพื้นฐานในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นแตกต่างกันในชั้นเรียนเดียวกัน

Abstract

การวิจยัคร้ังนี้มีวตัถุประสงค์1) เพื่อศึกษาความวิตกกงัวลในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นของ ผู้เรียนระดับต้น และ 2) เปรียบเทียบความวิตกกังวลในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนที่มีพื้นฐานและไม่มีพื้นฐานในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นก่อนเข้ามหาวิทยาลัย เครื่องมือที่ใช้วิจัยคือ แบบสอบถามความวิตกกังวล ซึ่งวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ยและสถิติทดสอบค่าที ผลการศึกษาพบว่า ผู้เรียนระดับต้นมีความวิตกกังวลในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นระดับมาก สอดคล้องกันสี่ทักษะ คือ ความวิตกกังวลเกี่ยวกับเพื่อนคนอื่น ๆ ที่เรียนร่วมช้ัน การเรียนรู้ ไวยากรณ์ภาษาญี่ปุ่น และความกลัวต่อการผิดพลาดอยู่ส่วนผลการเปรียบเทียบความวิตกกังวลในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นของผูเ้รียนที่มีพื้นฐานและไม่มีพื้นฐานในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นก่อนเข้ามหาวิทยาลยัพบว่า ผูเ้รียนมีความวิตกกังวลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 สอดคล้องกันทั้งสี่ทักษะ โดยผู้เรียนที่มีพื้นฐานมีความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับเพื่อนคนอื่น ๆ ที่เรียนร่วมชั้นต่ำกว่าผู้เรียนที่ไม่มีพื้นฐานปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดความวิตกกังวลในลักษณะดังกล่าว คือ การสะท้อนผล และการประเมินผลผู้เรียน

The objectives of this study are (1) to study the anxiety levels of beginning learners of Japanese and (2) to compare the anxiety levels of experienced and inexperienced learners. Data were gathered through classroom observation and administration of a questionnaire which consists of items related to Japanese learning factors. A t-test was used to analyze these data. The results reveal that, on average, the learners were anxious at the moderate level. Their anxiety, when high, resultedfrom classroom learning anxiety, grammar leaning anxiety and fear of making mistakes in all four skills. Also, experienced and inexperienced learners were found to have different levels of anxiety at the significant level of 0.05 Factors that contributed to this difference are classroom monitoring and assessment methods.