ปัญหาการคลังท้องถิ่นศึกษาเฉพาะกรณีเทศบาลตำบลนิคมคำสร้อย

Abstract

การศึกษาวิจัยปัญหาการคลังท้องถิ่น ศึกษาเฉพาะกรณีเทศบาลตำบลนิคมคำสร้อย มี วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัญหา สาเหตุของปัญหา และแนวทางแก้ไขปัญหาทางการคลัง ท้องถิ่นของเทศบาลตำบลนิคมคำสร้อย โดยใช้การศึกษาเอกสาร การสังเกตการณ์ และการ สัมภาษณ์

ผลการศึกษาพบว่า เทศบาลตำบลนิคมคำสร้อย มีปัญหาทางการคลังได้แก่ 1) ปัญหาด้าน การจัดหารายได้ที่คล้ายกับเทศบาลอื่นๆจาการศึกษา พบว่า เทศบาลยังมีการพึ่งพาเงินอุดหนุนจาก รัฐอยู่มาก เทศบาลได้รับการจัดสรรงบประมาณจากรัฐน้อยลงแต่ได้รับภารกิจที่มากขึ้นส่งผลให้ งบประมาณไม่พอต่อรายจ่าย และไม่มีเงินเหลือเพื่อพัฒนาเทศบาลในด้านอื่น ตลอดจนปัญหาอัตรา การเก็บภาษีท้องถิ่นไม่มีการปรับปรุง ในส่วนของปัญหาการคลังท้องถิ่นที่เกิดขึ้นเฉพาะเทศบาล ตำบลนิคมคำสร้อย ได้แก่ เงินงบประมาณในแต่ละงวดจากส่วนกลางล่าช้า การจัดเก็บรายได้ของ เทศบาลไม่เป็นไปตามเป้าหมายที่วางไว้ เทศบาลขาดการจัดการที่ดีในการดำเนินการจัดเก็บ และ ปัญหาเทศบาลขาดแหล่งรายได้ใหม่ๆ 2) ปัญหาด้านการบริหารการคลัง พบว่า สมาชิกสภา เทศบาลยังไม่เข้าใจกระบวนการบริหารงบประมาณ การจัดทำงบประมาณยังเป็นรายจ่ายประจำ ยัง ไม่มีการใช้จ่ายในงบลงทุน ปัญหาการจัดการขยะที่ส่งผลต่องบประมาณในการจัดการ 3) ปัญหา การขาดการมีส่วนร่วมในการบริหารงานการคลังท้องถิ่นและการเลี่ยงภาษี พบว่า ประชาชนขาด ความเข้าใจและขาดความสนใจต่อการเสียภาษีท้องถิ่นประจำปี การมีส่วนร่วมของประชาชนใน การตรวจสอบด้านการบริหารการคลังของเทศบาลเป็นเพียงการส่งผ่านตัวแทนเพียงแค่บางส่วน แต่ ประชาชนโดยทั่วไปยังขาดกระตือรือร้น สาเหตุของปัญหาการคลังท้องถิ่น เกิดจากสาเหตุ 6 ด้าน คือ 1) ด้านกฎหมายในการจัดหารายได้ที่จำกัดและการบริหารการคลังท้องถิ่นที่ไม่เอื้อต่อการ พัฒนาแหล่งรายได้ใหม่ 2) ด้านการเมืองภายในท้องถิ่น 3) ด้านบุคลากรและเครื่องมือในการ อำนวยความสะดวกในการบริหารการคลังท้องถิ่น 4) ด้านสภาพภูมิประเทศ 5) ด้านการประชาสัมพันธ์ กับประชาชนในพื้น และ6) ด้านนโยบายของรัฐบาล

จากการศึกษา ได้ข้อเสนอแนะและพบข้อสังเกตจากการศึกษา คือ การให้ข้อมูลของฝ่าย เทศบาลและฝ่ายประชาชน (ผู้นำชุมชน) มีความแตกต่างกันในจุดเน้น ฝ่ายเทศบาลจะแสดงถึง ปัญหาทางการคลังของเทศบาลว่าเกิดจากนโยบายของรัฐบาลและกฎระเบียบทางกฎหมายที่ไม่เอื้อ ต่อการบริหารงานทางการคลังที่ดี เทศบาลถูกจัดสรรเงินอุดหนุนได้ไม่ถึงเป้าตามที่พระราชบัญญัติ การกระจายอำนาจกำหนด และถูกกระจายหน้าที่มากจนส่งผลต่องบประมาณที่เหลือสำหรับการ พัฒนาในส่วนอื่นของเทศบาลที่น้อยลง รวมถึงข้อจำกัดของพื้นที่รับผิดชอบของเทศบาลที่สภาพ เศรษฐกิจส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการเกษตร ดังนั้นการจัดเก็บภาษีจึงทำได้น้อย และประชาชนก็ไม่ได้มี ความกระตือรือร้นในการเสียภาษี ดังนั้นข้อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาในมุมของเทศบาล จึงต้องการให้รัฐจัดสรรเงินให้ครบตามสัดส่วนที่กฎหมายกำหนด และเพิ่มแหล่งการจัดเก็บภาษีให้ ท้องถิ่นได้จัดเก็บเองมากขึ้น เพื่อท้องถิ่นจะได้มีรายได้เป็นของตนเอง ไม่ต้องรอรับจากรัฐบาลจน เสียอิสระในการบริหารทางการคลัง รวมทั้งประชาชนต้องมีความยินยอมและกระตือรือร้นในการ เสียภาษีให้มากขึ้น ส่วนในมุมของประชาชนกลับมองปัญหาทางการบริหารทางการคลังเน้นในอีก มุมหนึ่ง คือ เทศบาลไม่ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับรายรับรายจ่าย ดังนั้นประชาชนจึงไม่รับทราบข้อมูล ดังกล่าว จนทำให้ขาดการตรวจสอบทางการคลัง ดังนั้นทางแก้ไขปัญหาในมุมของประชาชนจึง ควรให้เทศบาลได้ประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับรายรับรายจ่ายและลงพื้นที่ในชุมชนมากขึ้น ชี้แจงแสดง รายละเอียดรายรับรายจ่ายแต่ละโครงการเพื่อประชาชนจะได้รับทราบถึงข้อมูลทางการคลังได้ รวมถึงประชาชนต้องการให้แบ่งสรรงบประมาณมาพัฒนาในพื้นที่ที่ประชาชนอยู่ให้ทั่วถึงมากขึ้นด้วย จากจุดเน้นที่ต่างกันมีความน่าสนใจคือ ระหว่างเทศบาลกับประชาชน ต่างฝ่ายต่างมองเน้นที่ ผลประโยชน์และข้อเสียเปรียบที่ตนเองได้รับ และมองข้อเสียของตนเองน้อยมากทำให้ขาดการ ปรับปรุงตนเอง ทำให้เห็นถึงภาวะต่างคนต่างทำ ต่างคิด ต่างมอง สะท้อนถึงการขาดการมีส่วนร่วม ในการช่วยกันแก้ปัญหาการคลังท้องถิ่นที่เกิดขึ้น ซึ่งการปกครองส่วนท้องถิ่นที่แตกต่างกันเป็ น อุปสรรคหนึ่งที่ขัดขวางการกระจายอำนาจและระบอบประชาธิปไตยไทยให้เดินช้าลง