การเปรียบเทียบประสิทธิภาพผลการพยากรณ์อัตราเงินเฟ้อจากแบบจำลองเศรษฐกิจมหภาคและการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อจากภาคเอกชนของประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาดังนี้ 1) เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพผลการพยากรณ์อัตราเงินเฟ้อจากแบบจําลองทางเศรษฐกิจของธนาคารแห่งประเทศไทยและการคาดการณ์ อัตราเงินเฟ้อจากภาคเอกชนรวมถึงอธิบายลักษณะของความคลาดเคลื่อนที่เกิดขึ้น 2) เพื่อวิเคราะห์ ปัจจัยที่มีผลต่อความคลาดเคลื่อนของผลพยากรณ์อัตราเงินเดือน จากแบบจำลองทางเศรษฐกิจของ ธนาคารแห่งประเทศไทย 3) เพื่อวิเคราะห์สัดส่วนการถ่วงน้ำหนักของสมการการคาดการณ์แบบ ปรับตัวระหว่างอัตราเงินเฟ้อในปัจจุบันและอัตราเงินเฟ้อเฉลี่ย ศึกษาโดยใช้ข้อมูลการพยากรณ์ อัตราเงินเฟ้อจากแบบจําลองเศรษฐกิจมหภาคและการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อที่มาจากการสอบถาม จากภาคเอกชนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในระบบเศรษฐกิจโดยจัดทําขึ้นโดยธนาคารแห่งประเทศไทย ผล การศึกษาพบว่ากรณีการทดสอบการพยากรณ์อัตราเงินเฟ้อทั่วไปในระยะสั้นการพยากรณ์จะมีความ เอนเอียงน้อยในไตรมาสที่ 1-5 และการพยากรณ์ที่ได้ใกล้เคียงกับอัตราเงินเฟ้อที่แท้จริง แต่ในการ พยากรณ์ไตรมาสที่ 6-9 พบว่ามีความเอนเอียงเพิ่มมากขึ้นหรือกล่าวได้ว่าในการทดสอบการพยา การณ์อัตราเงินเฟ้อทั่วไปนั้นสามารถอธิบายและอ้างอิงอัตราเงินเฟ้อที่เกิดขึ้นจริงได้ในระยะสั้นๆ สําหรับกรณีของการพยากรณ์อัตราเงินเฟ้อพื้นฐานจะพบความเอนเอียงเกือบทุกไตรมาส ยกเว้นใน บางวิธีของการประเมินพบว่าการพยากรณ์อัตราเงินเฟ้อพื้นฐานมีความไม่เอนเอียงเกือบทุกไตรมาส และการพยากรณ์มีค่าใกล้เคียงกับอัตราเงินเฟ้อที่แท้จริง สําหรับการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อพบว่ามี ความเอนเคียงเกิดขึ้นและค่าคาดการณ์ที่ได้มีความคลาดเคลื่อนไปจากอัตราเงินเฟ้อที่เกิดขึ้นจริงจาก ผลการทดสอบความแม่นยําในการพยากรณ์เบื้องต้นนั้นสามารถอธิบายลักษณะของความเอนเอียงที่ เกิดขึ้น โดยใช้การทดสอบ Dummy พบว่าความเอนเอียงที่พบในการทดสอบมีลักษณะของการพยากรณ์หรือคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อต่ําไป (Undercstimated) ในขณะที่อัตราเงินเฟ้อสูงขึ้นและการ พยากรณ์หรือการคาดการณ์เงินเฟ้อสูงไป (Overestinated) ในขณะที่อัตราเงินเฟ้อต่ำลงซึ่งเป็นไป ในทิศทางตรงกันข้ามกันโดยเกิดขึ้นเหมือนกันทั้งการพยากรณ์และการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อและ ปัจจัยที่มีผลต่อความคลาดเคลื่อนของผลของการพยากรณ์อัตราเงินเฟ้อจากแบบจําลองทาง เศรษฐกิจของธนาคารแห่งประเทศไทย พบว่าความคลาดเคลื่อนของการพยากรณ์ราคาน้ํามันนั้นจะ ส่งผลกระทบต่อความคลาดเคลื่อนของการพยากรณ์อัตราเงินเฟ้อทั่วไปและอัตราเงินเฟ้อพื้นฐาน มากที่สุด และ ผลการทดสอบวิเคราะห์สัตส่วนการถ่วงน้ําหนักของสมการการคาดการณ์แบบ ปรับตัว (Adaptive Expectation) ระหว่างอัตราเงินเฟ้อในปัจจุบันและอัตราเงินเฟ้ยเนเลี่ย พบว่า สัดส่วนของการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อจะคาดการณ์ โดยการให้น้ําหนักของอัตราเงินเฟ้ยเฉลี่ย มากกว่าอัตราเงินเฟ้อ ณ เวลาปัจจุบันสามารถสรุปได้ว่าไม่ว่าเงินเฟ้อในปัจจุบันจะเป็นอย่างไร มุมมองของนักคาดการณ์นั้นจะมองว่าในที่สุดแล้วอัตราเงินเฟ้อที่เกิดขึ้นจะวกกลับเข้าสู่หาค่าเฉลี่ย ในที่สุด