The Effects of Organizational Factors and Skills Contributing to Innovative Behavior on Innovative Behavior of Employees : A Case Study of a Private Company in Polymer Manufacturing of Thailand

Abstract

The study of the effect of organizational factors and skills contributing to innovative behavior on innovative behavior of employees: a case study of a private company in polymer manufacturing of Thailand. The objectives were: 1) To study organization-level factors that affected the innovative behavior of employees 2) To study the skills contributing to innovative behavior on innovative behavior; and 3) To study the influence of innovative behavior-enhancing skills as mediator variables on employees' innovative behavior; to provide information to various organizations to guide the development of innovative behavior of employees; to come up with innovations or new ideas in work to benefit and increase the competitiveness of the organization. Data were collected from a sample of 311 people who were employees at the operational level of an organization in the polymer industry and comprehensive rubber. The organization concentrated on importing, researching, developing, manufacturing and distributing chemicals, rubber compounds, plastic compounds and molded polymers in Thailand. Questionnaires were used and analyzed by creating a Structural Equation Model (SEM) to test the relationship between organizational factors and skills contributing to innovative behavior on innovative behavior of employees and the influence of skills that enhanced innovative behavior as a mediator variable on the innovative behavior of employees. The result showed that organizational factors and skills that fostered innovative behavior had a direct influence on the innovative behavior of employees, and skills that fostered innovative behavior had an influence as a mediator variable on the innovative behavior of employees.

การศึกษาเรื่อง อิทธิพลของปัจจัยระดับองค์การและทักษะที่เสริมสร้างพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมที่มีต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน : กรณีศึกษา บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในอุตสาหกรรมพอลิเมอร์ ประเทศไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) เพื่อศึกษาปัจจัยระดับองค์การที่มีต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน 2) เพื่อศึกษาทักษะที่เสริมสร้างพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมที่มีต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน และ 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของทักษะที่เสริมสร้างพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมในฐานะตัวแปรส่งผ่าน (Mediator variable) ต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน เพื่อเป็นข้อมูลให้องค์การต่างๆ ได้นำไปประยุกต์ใช้ เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน เพื่อเป็นประโยชน์และเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันขององค์การ จากการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 311 คน ซึ่งเป็นพนักงานระดับปฏิบัติการขององค์การในอุตสาหกรรมพอลิเมอร์ที่ดำเนินการเน้นการนำเข้า วิจัยพัฒนา ผลิต และจำหน่ายเคมีภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์ยางผสม พลาสติกผสม และพอลิเมอร์ขึ้นรูป ในประเทศไทย โดยใช้แบบสอบถามและนำมาวิเคราะห์โดยการสร้างโมเดลสมการโครงสร้าง (Structural Equation Model : SEM) เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยระดับองค์การ และทักษะที่เสริมสร้างพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมที่มีต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน และอิทธิพลของทักษะที่เสริมสร้างพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมในฐานะตัวแปรส่งผ่าน (Mediator variable) ต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยระดับองค์การ และทักษะที่เสริมสร้างพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมมีอิทธิพลทางตรงต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน และทักษะที่เสริมสร้างพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมมีอิทธิพลในฐานะตัวแปรส่งผ่าน (Mediator variable) ต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมของพนักงาน