ผลกระทบของการจัดเก็บภาษีมลพิษทางน้ำต่อราคาสินค้าและสวัสดิการสังคม

Abstract

การจัดเก็บภาษีมลพิษทางน้ำ ในแต่ละสาขาการผลิตของภาคอุตสาหกรรมเพื่อแก้ไขปัญหา มลพิษทางน้ำที่เกิดขึ้นในประเทศ ถือว่าเป็นเครื่องมือที่สำคัญของภาครัฐในการช่วยให้ ผู้ประกอบการในแต่ละสาขาการผลิตได้มีการตระหนักถึงต้นทุนที่แท้จริงที่เกิดขึ้นต่อระบบ เศรษฐกิจเพื่อนำไปสู่การตดัสินใจในการผลิตสินค้าและบริการที่มีประสิทธิภาพ แต่การจัดเก็บภาษี มลพิษทางน้ำกับภาคอุตสาหกรรมย่อมส่งผลกระทบต่อราคาสินค้าและสวัสดิการสังคมในประเทศ ดังน้ันวิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อต้องการหามูลค่าของการอุดหนุนการใช้น้ำใน ภาคอุตสาหกรรมและเพื่อศึกษาถึงผลกระทบต่อราคาสินค้าและสวัสดิการสังคม เมื่อมีการยกเลิก การอุดหนุนการใช้น้ำในภาคอุตสาหกรรมผ่านทางการจัดเก็บภาษีมลพิษทางน้ำ ซึ่งผลการศึกษาที่ ได้เป็นประโยชน์ต่อผู้กำหนดนโยบาย เพื่อนำไปใช้เป็นข้อมูลในการตัดสินใจในการออกแบบและพัฒนานโยบายในการจัดเก็บภาษีมลพิษทางน้ำในรูปแบบที่เหมาะสมกับประเทศ สำหรับข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาได้นำข้อมูลมาจากตารางเมตริกซ์บัญชีสังคมปี พ.ศ. 2550 ซึ่งประกอบไปด้วย 38 สาขาการผลิต และข้อมูลปริมาณน้ำใช้และปริมาณน้ำเสียในภาคอุตสาหกรรม เป็นฐานข้อมูลหลักในการวิเคราะห์ โดยวิธีการศึกษาได้มีการประยุกต์ใช้แบบจำลอง Leontief Price Model ในการหาผลกระทบต่อราคาสินค้าโดยอาศัยข้อมูลที่ได้จากการคำนวณค่าการปล่อย มลพิษทางน้ำ และการคำนวณอัตราภาษีที่จัดเก็บจากผู้ก่อมลพิษโดยตรง เพี่อประมาณค่าอัตราภาษี มลพิษทางน้ำที่ใช้จัดเก็บกับ ภาคอุตสาหกรรม ในส่วนของการวิเคราะห์ผลกระทบต่อสวัสดิการ สังคมได้ทำการวิเคราะห์โดยแบ่งออกเป็น 2 สถานการณ์เปรียบเทียบกัน ระหว่างสถานการณ์ปกติ (ไม่มีการยกเลิกการอุดหนุนการใช้น้ำ ในภาคอุตสาหกรรม) และสถานการณ์ที่มีการยกเลิกการอุดหนุนการใช้น้ำในภาคอุตสาหกรรมผ่านทางการจัดเก็บภาษีมลพิษทางน้ำจากการศึกษา พบว่า การจัดเก็บภาษีมลพิษทางน้ำในภาคอุตสาหกรรมส่งผลกระทบต่อ ราคาสินค้าทำให้ราคาสินค้าในแต่ละสาขาการผลิตมีระดับราคาสินค้าเพิ่มสูงขึ้นแตกต่างกัน ใน ส่วนของผลกระทบต่อสวัสดิการสังคม พบว่า เมื่อระดับ ราคาสินค้าสูงขึ้นส่งผลให้ครัวเรือนที่มี รายได้ต่ำ มีการใช้จ่ายในการบริโภคสินค้าและบริการลดลงในอัตราที่มากกว่าครัวเรือนที่มีรายได้สูง ทำนองเดียวกันเมื่อระดับราคาสินค้าสูงขึ้นเพื่อรักษาระดับการบริโภคสินค้าและบริการของ ครัวเรือนให้อยู่ในระดับเดิม ครัวเรือนที่มีรายได้สูงมีความต้องการในการชดเชยรายได้มากกว่า ครัวเรือนที่มีรายได้น้อย