ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิ กรณีที่ได้รับความเสียหายจากการรักษาพยาบาล

Abstract

เจตนารมณ์ของกฎหมายในเรื่องเกี่ยวกับการบริการสาธารณสุข คือ บุคคลย่อมมีสิทธิเสมอ ภาคกันในการรับบริการด้านสาธารณสุขที่เหมาะสมและได้มาตรฐาน โดยผู้ยากไร้มีสิทธิได้รับการ รักษาพยาบาลจากรัฐอย่างเท่าเทียมกัน สิทธิในการได้รับบริการสาธารณสุขจากรัฐต้องเป็นไปอย่าง ทั่วถึงและมีประสิทธิภาพ ซึ่งปัจจุบันพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติพ.ศ.2545 มี เจตนารมณ์ให้ทุกคนได้รับสิทธิบริการด้านสาธารณสุขที่มีมาตรฐานเดียวกันอย่างทั่วถึงและครอบคลุม ทุกคน พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติพ.ศ.2545 มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือเบื้องต้น แก่ผู้ได้รับความเสียหายจากการรับบริการด้านสาธารณสุขได้อย่างรวดเร็ว เป็นธรรมและสะดวก โดยไม่ ต้องรอการพิสูจน์ความถูกผิดของแพทย์หรือบุคลากรด้านสาธารณสุข ทั้งนี้เพื่อเป็นการบรรเทาความ เดือดร้อนและช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความเสียหาย แต่เนื่องจากพระราชบัญญัติดังกล่าว ได้มีการบังคับใช้ มานานแล้วและหลักเกณฑ์การจ่ายเงินช่วยเบื้องต้นไม่ครอบคลุมความเสียหายประชาชนชาวไทย ทุกคนและการชดเชยดังกล่าว จึงไม่สอดคล้องกับความเสียหายที่เกิดขึ้นจริง จากการศึกษา พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติพ.ศ.2545 มาตรา 41 พบว่า การจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น มุ่งคุ้มครองผู้ใช้สิทธิหลักประกันสุขภาพแห่งชาติเท่านั้น ไม่คุ้มครอง สิทธิอื่น เช่น สิทธิสวัสดิการการรักษาพยาบาลของข้าราชการ สิทธิประกันสังคม ทําให้เกิดปัญหา ความไม่เสมอภาคในการได้รับเงินช่วยเหลือกรณีที่เกิดความเสียหายจากการเข้ารับบริการด้าน สาธารณสุข ทั้งหลักเกณฑ์การพิจารณาเงินช่วยเหลือเบื้องต้นยังไม่ครอบคลุมถึงความเสียหายทุก ประเภทที่เกิดจากการรับบริการในหน่วยบริการสาธารณสุข และมีจํานวนเงินที่ไม่เหมาะสมกับ ความเสียหายที่เกิดขึ้นจริง เพราะเงินช่วยเหลือเป็นเพียงเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเท่านั้น จึง จําเป็นต้องแก้ปัญหาระหว่างผู้รับบริการสาธารณสุขและผู้ให้บริการสาธารณสุข ส่งผลให้ผู้ที่ได้รับ ความเสียหายดําเนินคดีฟ้องร้องต่อแพทย์บุคลากรด้านสาธารณสุขหรือหน่วยงาน ในการฟ้องทํา ให้ผู้ที่ได้รับความเสียหายต้องเสียเวลา ค่าใช้จ่าย ความไม่สะดวกในการดําเนินคดีต่างๆ และเกิด ความไม่ธรรมต่อผู้ให้บริการสาธารณสุข ดังนั้น วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงศึกษากฎหมายไทยเพื่อให้มีการปรับปรุงแก้ไขกฎหมาย ความ คุ้มครองผู้เสียหายที่ได้รับบริการสาธารณสุขจากการรับบริการและความคุ้มครองผู้ให้บริการ สาธารณสุขที่ได้ปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ โดยที่คนไทยทุกคนได้รับบริการสาธารณสุขอย่าง เท่าเทียมกัน และได้รับความช่วยเหลือเยียวยาเมื่อเกิดความเสียหายอย่างเท่าเทียม ทุกอาชีพ