การคุ้มครองลิขสิทธิ์การแสดงบัลเลต์: ศึกษาเฉพาะกรณีการเต้น Classical Ballet Solo

Abstract

วิทยานิพนธ์เรื่อง การคุ้มครองลิขสิทธิ์การแสดงบัลเลต์: ศึกษาเฉพาะกรณีการเต้น classical ballet solo เป็นการวิจัยปัญหาการละเมิดลิขสิทธิ์ในท่าเต้น classical ballet ที่มักถูกละเลย โดยมุ่งเน้นวิเคราะห์ปัญหาภายใต้พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 หมวดที่ 1 ส่วนที่ 3 มาตรา 15 เจ้าของลิขสิทธิ์ย่อมมีสิทธิ์ทำซ้ำหรือดัดแปลงแต่เพียงผู้เดียว โดยขอบเขตของคำว่า ดัดแปลง หมายความว่า ทําซ้ำโดยเปลี่ยนรูปใหม่ ปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติม หรือจําลองงานต้นฉบับในส่วนอันเป็นสาระสําคัญโดยไม่มีลักษณะเป็นการจัดทํางานขึ้นใหม่ ทั้งนี้ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน เนื่องจากการพิจารณาด้านการสร้างสรรค์การออกแบบท่าเต้นที่ไม่มีส่วนที่เป็นสาระสำคัญซ้ำกันเลยเป็นเรื่องที่ยากและค่อนข้างเป็นนามธรรม โดยจุดประสงค์ของการวิจัยได้แก่ 1.) เพื่อศึกษาวิวัฒนาการและการจำแนกหมวดหมู่โดยทั่วไปของท่าเต้นบัลเลต์ 2.) เพื่อศึกษากฎหมายลิขสิทธิ์ที่เกี่ยวกับการดัดแปลงผลงานสร้างสรรค์ทางด้านนาฏยศิลป์ 3.) เพื่อวิเคราะห์ความเป็นไปได้ในการออกแบบท่าเต้นที่ไม่มีส่วนสำคัญที่ซ้ำกันเลย 4.) เพื่อเสนอแนวทางในการให้ความคุ้มครองแก่งานนาฏยศิลป์ที่จะสามารถสอดคล้องกับสภาพความเป็นจริง การวิจัยครั้งนี้ใช้แบบสอบถามระดับความคิดเห็นเป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ผู้มีประสบการทางด้านการแสดงบัลเลต์

ผลการวิจัยพบว่าสาระสำคัญของการแสดงของแต่ละการแสดงอยู่ที่ไหน ผู้สร้างสรรค์ควรจะกำหนดจุดที่เป็นสาระสำคัญของการแสดงที่สร้างขึ้นมาเอง สาระสำคัญที่ต้องการให้คุ้มครองคืออะไร ใช้ท่านี้ประกอบเพลง หรือใช้ท่าแบบที่ทำมากกว่ากี่จังหวะ ถือว่าลอกเลียนแบบ การจดทะเบียนจดลิขสิทธิ์ ไม่ควรแบ่งเป็นส่วนไหนสำคัญหรือไม่สำคัญ เพราะระบำโซโล่ใช้เวลาการแสดงอย่างมากก็ไม่เกิน 3 นาที จะเอาส่วนไหนเป็นสาระสำคัญอาจทำได้ยาก สุดท้ายนี้ การทำงานทางศิลปะ จริง ๆ แล้วก็ต้องมีจรรยาบรรณ เหมือนทุกอย่างที่การกระทำในโลกนี้ที่ต้องมีจรรยาบรรณ

Thesis on Protection of Ballet in realm of Copyright Law: case study of classical ballet solo. This is a research on the often neglected problem of piracy in choreography. Emphasis on the analysis of problems under the Copyright Act B.E. 2537 Chapter 1 Part 3 Section 15, the owner of copyright has the exclusive rights of reproduction or adaptation. The scope of adaptation means a reproduction by transformation, improvement, modification or emulation of the original work for the significant part without a manner of creating a new work whether in whole or in part. This is difficult and quite abstract to consider the creative aspects of choreography that do not have the same significant parts. The objectives of the research are: 1.) to study evolution and classification of choreography; 2.) to study copyright law related to the adaptation of creative works in dramatic work; 3.) to analyze the possibilities of choreography that do not have the same significant parts; 4.) to propose guidelines for the protection of dramatic arts that can be consistent with reality. This research opinion questionnaire was a tool to collect data from interviews with experienced ballerinas.

The research results revealed where the significant of each part was. The choreographer should define all significant of the performance they do. Which significant part needs protection? How many steps of copying are considered plagiarism? Copyright registration should not be divided into significant or insignificant parts. It is difficult to distinguish which part is significant because solo dance performance no more than 3 minutes. Finally, artwork must have a work ethics just as everything in the world has to have a code of ethics