จิตสํานึกของประชาชนในการปองกันและปราบปรามการคอรรัปชัน กรณีศึกษา ประชาชนที่อาสาสมัครเขามามีสวนรวม ในการปองกันและปราบปรามการคอรรัปชัน
Publisher
Issued Date
2015
Issued Date (B.E.)
2558
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
196 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
Other identifier(s)
ba185739
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
พิศอำไพ สมความคิด (2015). จิตสํานึกของประชาชนในการปองกันและปราบปรามการคอรรัปชัน กรณีศึกษา ประชาชนที่อาสาสมัครเขามามีสวนรวม ในการปองกันและปราบปรามการคอรรัปชัน. Retrieved from: http://repository.nida.ac.th/handle/662723737/3320.
Title
จิตสํานึกของประชาชนในการปองกันและปราบปรามการคอรรัปชัน กรณีศึกษา ประชาชนที่อาสาสมัครเขามามีสวนรวม ในการปองกันและปราบปรามการคอรรัปชัน
Alternative Title(s)
People's conscience in the prevention and suppression of corruption : a case study of corruption prevention and suppression volunteers
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาระดับจิตสํานึกของประชาชน ในการป้องกันและปราบปรามการคอร์รัปชัน 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับจิตสํานึกของ ประชาชนในการป้องกันและปราบปรามการคอร์รัปชัน และ 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่สามารถทํานายระดับจิตสํานึกของประชาชนในการป้องกันและปราบปรามการคอร์รัปชัน
กลุ่มตัวอย่างที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้ คือ ประชาชนที่อาสาสมัครเข้ามามีส่วนร่วมในการ ป้องกันและปราบปรามการทุจริตคอร์รัปชันทั่วประเทศ ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) ได้กลุ่มตัวอย่างจํานวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้ง นี้ คือแบบสอบถาม ( Questionnaire) และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา เพื่อใช้ในการ วิเคราะห์ลักษณะเบื้องต้นของกลุ่มตัวอย่าง และสถิติอนุมาน เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร อิสระและตัวแปรตาม โดยวิเคราะห์สัมประสิทธิสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ( Pearson’s Productmoment Correlation)และสถิติการวิเคราะห์ควาความถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) เพื่อทดสอบความสามารถในการทํานายของตัวแปรอิสระที่มีต่อตัวแปรตาม ผล การศึกษา สรุปได้ดังนี้
จากการศึกษาพบว่า ปัจจัยภายในตัวบุคคลที่ผลักดันให้เกิดจิตสํานึกในการป้องกันและ ปราบปรามคอร์รัปชันอยู่ในระดับมาก(ค่าเฉลี่ย4.22) ด้านอุดมการณ์โดยรวมของกลุ่มตัวอย่างอยู่ ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.38)ด้านความต้องการแก้ไขปัญหาสังคมอยู่ในระดับ มาก (ค่าเฉลี่ย เท่ากับ 4.38) ด้านความเชื่ออํานาจภายในตนอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3. 73) ด้านเหตุผลเชิง จริยธรรมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4. 43) ปัจจัยภายนอกตัวบุคคลที่ผลักดันให้เกิดจิตสํานึก ในการป้องกันและปราบปรามคอร์รัปชันอยู่ในระดับมาก(ค่าเฉลี่ย4.20) ด้านการอบรมเลี้ยงดูอยู่ใน
ระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.22)ด้านสถานการณ์ทางสังคมอยู่ในระดับ มาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.24) ด้านแบบอย่างจากบุคคลอื่นอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4 .25)และด้านการขัดเกลาทางสังคม อยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.11) ปัจจัยระดับจิตสํานึกในการป้องกันและปราบปรามการ คอร์รัปชัน ระดับจิตสํานึกพึ่งตนเองอยู่ในระดับมาก(ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.47) ระดับจิตสํานึกสาธารณะ อยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4. 73) ระดับจิตสํานึกอาสาสมัครอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.57) ระดับจิตสํานึกวีรชนอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.14) ระดับจิตโพธิสัตว์โดยรวมกลุ่ม ตัวอย่างเห็นด้วยอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.61)
ผลการศึกษายังพบอีกว่า ปัจจัยภายใน ได้แก่ อุดมการณ์ ความเชื่อใน อํานาจตน สามารถ ร่วมกันทํานาย จิตสํานึกของประชาชนในการป้องกันและปราบปรามการคอร์รัปชัน มีค่า สัมประสิทธิ์ของการตัดสินใจ ( R Square: R2 ) เท่ากับ 0.163 และปัจจัยภายนอก ได้แก่ แบบอย่าง จากบุคคลอื่น การขัดเกลาทางสังคม สถานการณ์ทางสังคม สามารถร่วมกันทํานาย จิตสํานึกของ ประชาชนในการป้องกันและปราบปรามการคอรืรัปชัน มีค่าสัมประสิทธิ์ของการตัดสินใจ ( R Square: R2 ) เท่ากับ 0.268 สรุปได้ว่า ปัจจัยภายใน และกับปัจจัยภายนอก สามารถทํานาย จิตสํานึก ของประชาชนในการป้องกันและปราบปรามการคอร์รัปชันได้มากกว่าตัวแปรกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งตาม ลําพัง
ข้อเสนอแนะเพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ในการเสริมสร้างจิตสำนึกของประชาชนในการป้องกัน
และปราบปรามการคอร์รัปชัน และพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีจิตสำนึกในการป้องกันและ
ปราบปรามการคอร์รัปชัน ดังนี้ 1) สถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา และสถาบันศาสนา เป็น
สถาบันที่สำคัญ ในการทำหน้าที่อย่างจริงจังเพื่อ ถ่ายทอดวัฒนธรรมที่ดีงาม และถ่ายทอดความรู้ ที่
จำเป็นให้แก่เด็ก เยาวชน กล่อมเกลา ปลูกฝัง และสร้างจิตสำนึกที่ดีงาม ในเรื่องความซื่อสัตย์สุจริต
ด้วยการขัดเก ลามาตั้งแต่ระดับเยาว์วัย 2 ) องค์กรทางสังคม ได้แก่ สถาบันปกครอง สถาบันทาง
สื่อมวลชน ทำหน้าที่ร่วมกัน ส่งเสริม สนับสนุน และกระตุ้นให้ประชาชนเกิดความรู้ ความเข้าใจ
และกระตุ้นให้แสดงพฤติกรรม ที่เป็นรูปธรรม ในการป้องกันและปราบปรามการคอร์รัปชัน
3) ประชาชน เข้าร่วมเป็นสมาชิกกลุ่ม หรือรวม กลุ่มกันเป็นองค์กร แสดงพลัง ในการป้องกันและ
ปราบปรามการคอร์รัปชัน 4) การผลิตซ้ำจิตสำนึกในการป้องกันและปราบปรามการคอร์รัปชัน ที่
เกิดขึ้นมาแล้วซ้ำอยู่เสมอ เพื่อ ป้องกันการเลือนหายหรือเปลี่ยนแปลง ทั้งยังเป็นการสร้างเสริม
จิตสำนึกที่คงทน ยั่งยืน
This research had 3 main objectives: 1) to examine people’s conscience in the prevention
and suppression of corruption, 2) to identify the factors that more related to people’s conscience
in the prevention and suppression of corruption, and 3) to find out the factors that could predict
the level of people’s conscience in the prevention and suppression of corruption.
The sampling group for this study consisted of 400 people from all over the country, who
volunteered to be part of corruption prevention and suppression. They were selected by the
stratified random sampling method. A questionnaire was used as the research instrument to
collect the data. Descriptive statistics were used to analyze the data and inferential statistics to
find out the relationship between independent and dependent variable – i.e., Pearson’s
Correlation and Multiple Regression Analysis. The results of the research could be summarized as
follow.
It was found that individuals’ internal factors motivated their conscience in the
prevention and suppression of corruption were at a high level ( X = 4.22). When each aspect was
taken into consideration, it was found that ethical reasons motivated their conscience in the
prevention and suppression of corruption most (X = 4.38), followed by individuals’ ideology (X
= 4.38X) and desire to solve social problems (X = 4.38), and belief in their internal power (X =
3.73), respectively.
Overall, individuals’ external factors motivated their conscience in the prevention and
suppression of corruption at a high level (X = 4.20). When each aspect was taken into
consideration, it was found that role model of others motivated their conscience most (X = 4.25),
followed by social conditions (X= 4.24), their bringing-up (X = 4.22), and social refinement (X =
4.11), respectively. The conscience in the prevention and suppression of corruption was found to
be high. When the level of conscience in each aspect was considered, the highest mean score
belonged to public conscience (X = 4.73), followed by universal conscience (X = 4.61), voluntary
conscience (X = 4.57), self-dependent conscience (X = 4.47), and heroic conscience (X = 4.14),
respectively.
It was also found that the internal factors, i.e., ideology and belief in the internal power
could together predict the people's conscience in the prevention and suppression of corruption
correctly (R2 = 0.163). The external factors, i.e., role model of others, social refinement, and
social conditions, could together predict the people's conscience in the prevention and suppression
of corruption correctly (R2 = 0.268). In fact, the afore-mentioned internal and external factors
together could predict their conscience better than either internal or external factors alone.
Recommendations for building public conscience in the prevention and suppression of
corruption and for developing the human resource to have such conscience were as follows:
1. The family, academic institutions, and the religion should play an important role in
transferring the culture and essential knowledge to children and the youth. They should
discipline them and instill in them the conscience of integrity and honesty since their
childhood.
2. Social organizations, i.e., administrative organizations and mass media should promote,
support and encourage people to gain knowledge and understanding of corruption as well
as motivate them to act against it seriously in order to prevent and suppress corruption.
3. People should form groups and each group should have an equal status. Or they may
become part of people's organizations and show their united power in preventing and
suppressing corruption.
4. People’s conscience in the prevention and suppression of corruption should be regularly
boosted to prevent it from vanishing or changing. In other words, the conscience should
be made lasting.
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (การบริหารการพัฒนาสังคม))--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2558