ความสามารถในการถูกตรวจสอบของข้าราชการท้องถิ่น
Publisher
Issued Date
2015
Issued Date (B.E.)
2558
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
170 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Other identifier(s)
b191029
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
จักรีพร เสมอใจ (2015). ความสามารถในการถูกตรวจสอบของข้าราชการท้องถิ่น. Retrieved from: http://repository.nida.ac.th/handle/662723737/4641.
Title
ความสามารถในการถูกตรวจสอบของข้าราชการท้องถิ่น
Alternative Title(s)
Accountability in Thai local government
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา เพื่อ 1) ศึกษากลไกที่ข้าราชการท้องถิ่นใช้
ปรับตัวเพื่อสร้างสมดุลความสามารถในการถูกตรวจสอบทั้ง 4 ด้านหลังจากที่มีการกระจาย
อานาจให้กับท้องถิ่น เเละ 2) ศึกษาเเละหาเเนวทางในการเพิ่มความสามารถในการถูกตรวจสอบ
ของข้าราชการท้องถิ่น จากผลการศึกษาวิจัยพบว่า กลไกที่ข้าราชการท้องถิ่นใช้ปรับตัวเพื่อสร้าง
สมดุลความสามารถในการถูกตรวจสอบ คือ ข้าราชการท้องถิ่นจะต้องตอบสนองด้วยการปฏิบัติ
ตามคาสั่งเเละกฎระเบียบข้อบังคับอย่างเคร่งครัด หากมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น เเละพบว่ามีความผิด
จริง ข้าราชการท้องถิ่นจะต้องพร้อมรับผิด ข้าราชการท้องถิ่นจึงถูกคาดหวังว่าจะต้องไม่เป็นผู้ที่ทา
ผิดกฎเเละเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับนักการเมืองท้องถิ่นเเละประชาชนในพื้นที่ได้ เเละด้วยลักษณะ
การทางานที่อยู่ใกล้ชิดกับประชาชนมากที่สุด จึงเป็นตัวกระตุ้นให้ข้าราชการท้องถิ่นต้องเพิ่มทักษะ
ในการทางานด้านต่าง ๆ รวมถึงด้านคุณธรรม จริยธรรม เเละจรรยาบรรณในวิชาชีพ ใส่ใจ
ประชาชนเเละพร้อมรับผิดต่อประชาชนหากตนเองปฏิบัติหน้าที่ผิดพลาดเเละเกิดความเสียหาย
ขึ้น จึงนาเสนอเเนวทางในการเพิ่มความสามารถในการถูกตรวจสอบของข้าราชการท้องถิ่นได้ ดังนี้
1) เคารพเเละปฏิบัติตามคาสั่งของผู้บังคับบัญชาทั้ง จากส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค เเละ ผู้บริหารท้องถิ่นอย่างเท่าเทียมกัน 2) ปฏิบัติตามกฎระเบียบข้อบังคับต่าง ๆ อย่างเคร่งครัด 3) หลีกเลี่ยงการใช้ช่องโหว่ของกฎหมายในการทาผิดอย่างจงใจ 4) ติดต่อสื่อสารเเละสร้างความสัมพันธ์กับข้าราชการท้องถิ่นทั้ง ภายในเเละภายนอก องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของตนเอง 5) คานึงถึงจรรยาบรรณในวิชาชีพของข้าราชการท้องถิ่น 6) พร้อมรับผิดหรือยอมรับการลงโทษทางวินัยหากพบว่ากระทาผิดจริง 7) ทาตามความพึงพอใจของผู้บริหารท้องถิ่นโดยต้องไม่ทาผิดกฎระเบียบข้อบังคับ 8) ลงพื้นที่ทางานเเละทากิจกรรมร่วมกับประชาชนในพื้นที่เเละเปิดใจรับฟังปัญหา โดยรอบด้าน ทางานเพื่อรักษาผลประโยชน์ของท้องถิ่น 9) ใช้การอธิบาย ชี้เเจง การพูดคุยกันอย่างมีเหตุผลเเละหลักฐานรองรับ เพื่อสร้างความ เข้าใจให้กับทุกฝ่ายเเละเป็นการป้องกันความขัดเเย้ง
1) เคารพเเละปฏิบัติตามคาสั่งของผู้บังคับบัญชาทั้ง จากส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค เเละ ผู้บริหารท้องถิ่นอย่างเท่าเทียมกัน 2) ปฏิบัติตามกฎระเบียบข้อบังคับต่าง ๆ อย่างเคร่งครัด 3) หลีกเลี่ยงการใช้ช่องโหว่ของกฎหมายในการทาผิดอย่างจงใจ 4) ติดต่อสื่อสารเเละสร้างความสัมพันธ์กับข้าราชการท้องถิ่นทั้ง ภายในเเละภายนอก องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของตนเอง 5) คานึงถึงจรรยาบรรณในวิชาชีพของข้าราชการท้องถิ่น 6) พร้อมรับผิดหรือยอมรับการลงโทษทางวินัยหากพบว่ากระทาผิดจริง 7) ทาตามความพึงพอใจของผู้บริหารท้องถิ่นโดยต้องไม่ทาผิดกฎระเบียบข้อบังคับ 8) ลงพื้นที่ทางานเเละทากิจกรรมร่วมกับประชาชนในพื้นที่เเละเปิดใจรับฟังปัญหา โดยรอบด้าน ทางานเพื่อรักษาผลประโยชน์ของท้องถิ่น 9) ใช้การอธิบาย ชี้เเจง การพูดคุยกันอย่างมีเหตุผลเเละหลักฐานรองรับ เพื่อสร้างความ เข้าใจให้กับทุกฝ่ายเเละเป็นการป้องกันความขัดเเย้ง
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (รป.ม.)--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2558