Communication for 21st century learning of the visually impaired in carpenter training program : case study of Foundation for the Employment Promotion of the Blind in Pak Kret, Nonthaburi Province

Abstract

The purpose of this research was 1) to investigate factor promoting carpentry career training among visually impaired people 2) to study communication for 21st century skills transferred from the instructors to visually impaired students 3) to analyze the interactions between the carpentry instructors and visually impaired student. This qualitative research adopted methodology including, observation to investigate factor promoting carpentry career training among visually impaired people, and in-depth interview both to study communication for 21st century skills transferred from instructor to visually impaired students and to analyze the interactions between the carpentry instructors and visually impaired students. The samples were four carpentry instructors and five visually impaired people at Foundation for the Employment Promotion of the Blind in Pak Kret, Nonthaburi Province.

The results indicated that seven factors that promoted carpentry career training among people with visual impairment were as follows: 1) environment and condition 2) background knowledge 3) belief and attitude 4) value and goal 5) teaching techniques 6) appropriateness of curriculum content 7) intimacy in the classroom. In addition, key interactions that helped enhance carpentry career training were as follows: 1) active listening, which measured by the students’ fundamental knowledge development and how they work accordingly 2) curriculum content comprehending, which ensured work assignment success 3) well-caring, which enabled the students to become more enthusiastic and keen on learning. Moreover, important skills for 21st century success communications between the instructors and visually impaired students were as follows: 1) learning and innovation skills 2) information, media, and technology skills 3) life and working skills. In carpentry career training, the instructors focused on teaching life and working skills, while information, media, and technology skills were insignificant as carpenter was an individual profession and the students were also limited by their visual impairment.

Keywords: Visually impaired people, Carpenter career training, Interactions, 21st century skills

งานวิจัยนี้มีวัตุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยในการส่งเสริมการเรียนรู้ของกลุ่มผู้พิการทางสายตา ในวิชาชีพช่างไม้ 2) เพื่อศึกษาการสื่อสารเพื่อถ่ายทอดความรู้ในศตวรรษที่ 21 ของครูผู้สอนวิชาชีพช่างไม้ต่อผู้พิการทางสายตา 3) เพื่อศึกษาการปฏิสัมพันธ์ของครูผู้สอนวิชาชีพช่างไม้ต่อผู้พิการทางสายตา รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ได้แก่ การสังเกตการณ์ (Observation) เพื่อศึกษาปัจจัยในการส่งเสริมการเรียนรู้ของกลุ่มผู้พิการทางสายตาในวิชาชีพช่างไม้ และ การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) เพื่อศึกษาการสื่อสารเพื่อถ่ายทอดความรู้ในศตวรรษที่ 21 ของครูผู้สอนวิชาชีพช่างไม้ต่อผู้พิการทางสายตา และ เพื่อศึกษาการปฏิสัมพันธ์ของครูผู้สอนวิชาชีพช่างไม้ต่อผู้พิการทางสายตา เก็บข้อมูลโดยตรงจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ครูผู้สอนวิชาชีพช่างไม้ 4 ท่าน และผู้พิการทางสายตา 5 ท่าน ณ ศูนย์พัฒนาอาชีพคนตาบอด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี

ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยในการส่งเสริมการเรียนรู้ของกลุ่มผู้พิการทางสายตา ในวิชาชีพช่างไม้ มีทั้งสิ้น 7 ปัจจัย ได้แก่ 1) สภาพแวดล้อมและสถานการณ์ 2) พื้นฐานความรู้ 3) ความเชื่อและทัศนคติ 4) ค่านิยมและเป้าหมาย 5) เทคนิควิธีการสอน 6) ความเหมาะสมของเนื้อหาการสอน 7) ความเป็นกันเองในการเรียน โดยการปฏิสัมพันธ์ที่ส่งเสริมการเรียนรู้วิชาชีพช่างไม้มีดังนี้ 1) การตั้งใจฟัง ซึ่งวัดได้จากการที่ผู้เรียนสามารถจับรายละเอียดได้และทำงานถูกต้อง 2) ความเข้าใจในเนื้อหาการเรียน จะช่วยให้ผลลัพธ์การทำงานออกมาอย่างถูกต้อง 3) การแสดงความห่วงใย ทำให้ผู้เรียนมีความกระตือรือร้นและชื่นชอบในการเรียน ในขณะที่การสื่อสารเพื่อถ่ายทอดความรู้ในศตวรรษที่ 21 ของครูผู้สอนวิชาชีพช่างไม้ต่อผู้พิการทางสายตา มีทักษะที่จำเป็น ได้แก่ 1) ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม 2) ทักษะด้านสารสนเทศ สื่อ และเทคโนโลยี 3) ทักษะด้านชีวิตและอาชีพ ในการเรียนการสอนวิชาชีพช่างไม้ ผู้สอนมุ่งเน้นสอนไปที่ทักษะด้านชีวิตและอาชีพเป็นสำคัญ และไม่ให้ความสำคัญกับทักษะด้านสารสนเทศ สื่อ และเทคโนโลยี เพราะวิชาชีพช่างไม้มีความเป็นปัจเจกบุคคลและถูกจำกัดด้วยศักยภาพทางการมองเห็น