ความสามารถทนเค็มน้าทะเลของสายพันธุ์หญ้าแฝก

Abstract

การศึกษาเรื่อง ความสามารถทนเค็มน้าทะเลของสายพันธุ์หญ้าแฝก มีวัตุประสงค์เพื่อศึกษาความสามารถของหญ้าแฝก 2 สายพันธุ์ ซึ่งประกอบไปด้วยสายพันธุ์ลุ่ม ได้แก่ ชนิดพันธุ์กาแพงเพชร 2 และชนิดพันธุ์สงขลา 3 และสายพันธุ์ดอน ได้แก่ ชนิดพันธุ์นครสวรรค์ และชนิดพันธุ์กาแพงเพชร 1 ต่อความสามารถทนค่าความเค็มของน้าทะเลที่ระดับความเค็ม 0, 8.00, 16.0, 24.0, 32.0 และ 40.0 พีพีที รวมถึงความสามารถในการลดค่าความเค็มของน้าทะเล ระหว่างการทดลองทาการตรวจวัด อัตราการรอดชีวิต อัตราการเพิ่มขึ้นของน้าหนัก อัตราการเพิ่มขึ้นของความสูง อัตราการเพิ่มขึ้นของความยาวราก การเปลี่ยนแปลงระดับค่าความเค็มของน้าทะเลที่ใช้ในการทดลอง และอัตราการเปลี่ยนแปลงค่าความเป็นกรด - ด่าง ของน้าทะเล วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (Completely Randomized Design: CRD) โดยวางรูปแบบการทดลอง 4 x 6 Factorial Arrangement ผลการศึกษา พบว่า ชนิดของสายพันธุ์หญ้าแฝกมีความสามารถในการเจริญเติบโตในระดับความเค็มของน้าในระดับต่าง ๆ ที่ไม่แตกต่างกัน ในส่วนของอัตราการรอดชีวิต อัตราการเพิ่มขึ้นของน้าหนัก อัตราการเพิ่มขึ้นของความสูง การเปลี่ยนแปลงระดับค่าความเค็มของน้าทะเลที่ใช้ในการทดลองปลูกหญ้าแฝก และอัตราการเปลี่ยนแปลงค่าความเป็นกรด - ด่าง ของน้าทะเล แต่ละชนิดของสายพันธุ์มีผลที่แตกต่างกัน (p<0.05) ในส่วนของอัตราการเพิ่มขึ้นของความยาวรากของต้นหญ้าแฝก รวมทั้ง พบว่า ระดับค่าความเค็มของน้าที่แตกต่างกัน สามารถส่งผลต่อความสามารถในการเจริญเติบโตของหญ้าแฝกที่แตกต่างกันในทุกด้าน นอกจากนี้ ชนิดของสายพันธ์หญ้าแฝกและระดับค่าความเค็มของน้าทะเลที่แตกต่างกันมีอิทธิพลร่วมกันเฉพาะในส่วนของอัตราการเพิ่มขึ้นของความยาวรากของต้นหญ้าแฝก (4) สรุปได้ว่า หญ้าแฝกชนิดสายพันธุ์ลุ่มมีความสามารถในการเจริญเติบโต เพิ่มความยาวรากได้ดีกว่าหญ้าแฝกชนิดสายพันธุ์ดอน แต่ทั้งสองสายพันธุ์ไม่มีความสามารถในการลดระดับค่าความเค็มของน้าทะเลให้ลดลงได้ และระดับค่าความเค็มที่หญ้าแฝกสามารถเจริญเติบโตได้ดีจะอยู่ในช่วงระดับค่าความเค็ม 0 พีพีที ถึงระดับความเค็ม 8.00 พีพีที เท่านั้น