การใช้มาตรการ ทางเลือกในการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดของประเทศไทย
Publisher
Issued Date
2015
Issued Date (B.E.)
2558
Available Date
Copyright Date
Resource Type
Series
Edition
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
139 แผ่น
ISBN
ISSN
eISSN
Other identifier(s)
b191862
Identifier(s)
Access Rights
Access Status
Rights
ผลงานนี้เผยแพร่ภายใต้ สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
Rights Holder(s)
Physical Location
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สำนักบรรณสารการพัฒนา
Bibliographic Citation
Citation
ฐานนันต์ ศรีแสงฉาย (2015). การใช้มาตรการ ทางเลือกในการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดของประเทศไทย. Retrieved from: https://repository.nida.ac.th/handle/662723737/5794.
Title
การใช้มาตรการ ทางเลือกในการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดของประเทศไทย
Alternative Title(s)
The use of alternative measures for rehabilitation of drug addicts Thailand
Author(s)
Advisor(s)
Editor(s)
item.page.dc.contrubutor.advisor
Advisor's email
Contributor(s)
Contributor(s)
Abstract
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ วัตถุประสงค์เพื่อทราบถึงหลักเกณฑ์ รูปแบบ แนวคิด ทฤษฎี เกี่ยวกับผู้เข้ารับการบําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติตามพระราช บัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545 และทราบถึงการใช้มาตรการทางเลือกในการ บําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด ตามพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545 โดยทั้งนี้ต้องสามารถเข้าใจปัญหาและอุปสรรคในการใช้มาตรการทางเลือกในการ บําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด ทั้งระบบบังคับบําบัด และระบบสมัครใจ เพื่อนํามา เสนอแนวทางในการกําหนดหลักเกณฑ์ เกี่ยวกับการบําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพ ติดตามกฎหมายไทยให้มีประสิทธิภาพและสอดคล้องกับสภาพปัจจุบัน ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบของการระวางโทษระหว่างผู้เสพและผู้ค้ายาเสพติด ต้องทําการ แยกออกจากกันเพราะเจตนาในการเข้าสู่วังวนของยาเสพติดนั้นมีความแตกต่างกันอย่างมาก ด้านการ ปล่อยชั่วคราวสําหรับผู้เข้ารับการตรวจพิสูจน์หรือผู้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดนั้น สมควรมีขั้นตอนการตรวจสอบติดตามผู้เข้ารับการบําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพ เนื่องจากสถิติ ของการเข้าการบําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพ แล้วนั้นกลับไปใช้ยาเสพติดดังเช่นเดิม และเมื่อมี การใช้ยาเสพติดซ้ําผู้วิจัยมีความเห็นว่าสมควรให้มีการบําบัดด้านสารเสพติดและสภาวะทางด้านสังคม ของผู้ใช้ยาเสพติดควบคู่ไปด้วย ผู้ต้องหามีภูมิลําเนาซึ่งไม่สะดวกต่อการเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดในศูนย์ ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด นั้นไม่สมควรมีเงื่อนไขในการต่อรองในเรื่องสถานที่การเข้า บําบัดรักษา ดังนั้นสถานที่ที่ทําการบําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดนั้น จะต้องเป็น สถานที่เขตชุมชนหรือเป็นเขตที่แยกตัวออกมาจากสังคมเพื่อให้เกิดการติดต่อสื่อสารกับสังคม ภายนอกให้เป็นได้ยากมากที่สุด เพื่อตัดวงจรการขยายฐานการเสพและค้ายาเสพติดระหว่างการ บําบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด ระยะเวลาของการการบําบัดรักษาและฟื้นฟสมรรถภาพ นั้นมิให้นับรวมกับการคุมขังหลังพิพากษาโทษตามกฏหมาย แต่มีส่วนเพิ่มเติมได้แก่ การคุมขังนั้นสมควรมีไว้เพื่อผู้ที่ทําการค้ายาเสพติดเท่านั้น แต่สําหรับผู้ที่เสพหรือหลงใช้ยาเสพติดนั้น สมควรให้เข้าบําบัดรักษาเกณฑ์อายุของผู้กระทําผิดนั้นสมควรได้รับการยกเลิกออกจากกฎหมาย เนื่องจากในปัจจุบันช่วงอายุของผู้กระทําผิดมีอายุที่น้อยลง การบังคับใช้กฏหมายของเยาวชนและผู้บรรลุนินิภาวะนั้นสมควรได้รับการแก้ไขใหม่เป็นพิจารณาคาดโทษจากความหนักเบาของการกระทํา ผิดและในปัจจุบันนั้นมีอายุน้อยกว่า 18 ปี เป็นส่วนมาก
Table of contents
Description
วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (กฎหมายและการจัดการ))--สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2558